Hoeveel woonruimte heeft een mens nodig? Door de hoge prijzen in onze metropolen is het aantal vierkante meters in München en Berlijn dat een inwoner daar gemiddeld ter beschikking heeft, afgenomen. Steden worden dichter - en tegelijkertijd aantrekkelijker voor steeds meer mensen. Tegelijkertijd worden ze duurzamer.
Lange tijd groeide het gebied dat een Duitser gemiddeld bewoont: in 1990 was het 35 vierkante meter, nu is het twaalf vierkante meter meer. In grote steden wijst de trend echter in de andere richting: woonruimte is daar duur. Elk ruimtegebruik heeft een impact op het milieu: gebouwen worden niet alleen met hoge kosten gebouwd, ze moeten ook verwarmd en onderhouden worden. Slim omgaan met minder ruimte is dus best duurzaam. Maar dat vindt niet iedereen leuk: als de buurman die maar een paar meter verder is de woonkamer in kan kijken, ervaren we dat vaak als indiscreet. We hebben daarom nieuwe modellen nodig om in de stad te wonen.
Het kantoor van Duplex Architects in Zürich houdt zich bezig met intelligente oplossingen voor wonen met hoge dichtheid en met nieuwe wijkvormen. We spraken met Dan Schürch , een van de oprichters van het kantoor, over de duurzaamheid van een dichtbevolkte stad aan de hand van het voorbeeld van het Hunziker Areal, een jonge stadswijk gepland door zijn kantoor in Zürich.
Your-Best-Home.net: Hebben we echt steeds meer vierkante meters nodig om te leven?
Dan Schürch: Veel mensen zouden waarschijnlijk liever in een eengezinswoning wonen dan in een appartement in een dichtbebouwde stad. Maar bijna niemand kan een eigen huis in grote steden betalen. En ons landschap kan niet meer landelijke gebouwen tolereren. Je moet dus condenseren in de steden. Goed geplande wijken zijn een kans om nieuwe vormen van samenhang en buurt te ontwikkelen. Uiteraard is de nabijheid van het bruisende centrum van een stad ook aantrekkelijk, en ben je steeds mobieler in stedelijke gebieden doordat je beter openbaar vervoer hebt. In een van de door ons gebouwde wijken, de Hunziker Areal, geef je aan dat je geen eigen auto hebt. Dat zou in Duitsland nauwelijks denkbaar zijn. Qua duurzaamheid wint de wijk echter enorm als je gebruik maakt van de kamers,gebruikt door auto's voor het openbare leven.
Dan Schürch van Duplex Architects in Zürich houdt zich bezig met intelligente oplossingen voor wonen met hoge dichtheid en met nieuwe vormen van wijk.
Wat heb je dit kwartaal anders gedaan?
We hebben eerst de ruimtes tussen de huizen ontworpen, met de paden en pleinen waar mensen elkaar ontmoeten: de jeu de boules baan, het plein met de fontein, de markt. Dit is de stedelijke ruimte waar je communiceert. Als meerdere huizen bij elkaar staan, vormen ze een vierkant en dat zou goed moeten werken. Daarom zijn de gevels daar belangrijk, fungeren ze als theaterdecor, creëren ze hun eigen sferen en geven ze de ruimte sfeer.
En de appartementen?
We hebben de appartementen zo gepland dat ze veiligheid en privacy bieden voor mensen. Daarnaast zijn er tal van gezamenlijk gebruikte ruimtes en kamers gecreëerd als een soort verlengstuk van het appartement. Ze bevorderen saamhorigheid. Een goede community is van grote meerwaarde. Er zijn veel verschillende soorten appartementen in de wijk. Hoezo? We wilden een zeer sterke mix van generaties, mensen en functies in de buurt. Niet zoals in het verleden, toen alleen gezinnen naar één gebied verhuisden en iedereen ongeveer even oud was = "". Daarom zijn de appartementen heel anders ontworpen. Er zijn bijvoorbeeld open en gesloten keukens. Een levendige wijk heeft ook een gevarieerde benedenverdieping nodig: winkels en kleine bedrijven. Daar altijd de juiste huurder vinden vereist geduld.Kunstenaars en de kleine bakker zouden aardig zijn, maar zulke kamers kunnen ze vaak niet betalen. Anderzijds zijn dergelijke bewoners belangrijk voor een goede buurt en leven in de buurt. Er is een vioolbouwer in het Hunziker-gebied, die het gebied interessant maakt.
Sommige van hun huizen zijn meer dan vijfentwintig meter diep en staan dicht bij elkaar. Hoe komt het licht de appartementen binnen?
In het Hunzikergebied staan ze samen op een hoek, niet parallel. Dit resulteert herhaaldelijk in ruimtelijke uitbreidingen over de steegjes en straten die licht binnenlaten in de appartementen. De plattegronden spelen hierop in en laten van twee kanten licht de woning binnen. Op smalle paadjes ben je natuurlijk ook dicht bij je buurman. Maar als je door de wijk loopt, zie je dat de gordijnen lang niet overal gesloten zijn. Er ontstaat eerder een nieuw soort wijk.
De bewoners zijn inmiddels verhuisd naar het Hunzikergebied. Hoe reageer je?
De reactie is erg positief omdat er iets romantisch aan is. De meer verborgen plekken waar mensen zich in kleine groepen of alleen terugtrekken zijn populair. De plaatsen van de eerste kussen. Dat geeft een kwart identiteit. Een probleem is echter dat er vaak te weinig mensen op straat zijn. We wonen nog steeds op teveel vierkante meters in onze steden. Daarom zijn er vaak weinig mensen op straat. Er is een beetje gebrek aan leven in de buurt, vooral in het koude seizoen. Maar het leven eindigt niet bij de voordeur.
Doe je er bewust iets aan?
We bouwen bijvoorbeeld geen dakterrassen. Als het mooi weer is, moeten mensen zich niet terugtrekken op het dak, maar elkaar liever beneden ontmoeten. Ook een bonte variatie aan woningtypes is belangrijk: niet alle bewoners verlaten 's ochtends de buurt en komen pas' s avonds terug. Velen werken er ook. De derde factor is de beperking van de grootte van de appartementen en de vermindering van vierkante meters per hoofd van de bevolking. Woont u in een kleiner gebied, dan neemt de duurzaamheid toe door het lagere ruimtebeslag. Tegelijkertijd heb je intuïtief de neiging om met mensen uit te gaan.
Meer groen in de wijk verhoogt het welzijn van de bewoners. Met gezamenlijke beplantingscampagnes verbetert de bouwcoöperatie “Mehr als Wohnen” niet alleen het milieu, maar ook de cohesie in de buurt.
Bouw je op dit moment iets soortgelijks?
In Bülach, ten noorden van Zürich, plannen we momenteel de Glasi Areal, een nieuwe wijk voor zeventienhonderd mensen met bedrijven en goed verbonden groenvoorzieningen. Elk gebouw levert daar een bijdrage aan de stedelijke ruimte, maar heeft tegelijkertijd een eigen karakter. Er worden appartementen gebouwd voor jong en oud, voor stellen, alleenstaanden en gezinnen. Daarnaast zijn er speciale vormen voor ouderdomswonen of voor gemengde gezinnen die samenwonen in gedeelde appartementen. Wonen en werken vinden plaats in de directe omgeving en staan garant voor een gezonde mix van verschillende toepassingen.
Welke belangrijke trends in stedelijke ontwikkeling zie je vandaag?
Ik zou willen dat de regelgeving voor stadsplanning niet zo strikt bureaucratisch is. Een stad gaat meer over sferen en stemmingen. We willen een levendige buurt, geen uniforme nederzetting. Hierdoor kan elke bewoner zich identificeren met zijn huis.
Welk advies zou je geven aan een vriend die een appartement wil kopen?
Ik zou hem aanraden om niet alleen naar het appartement te kijken, maar ook om naar de omgeving te kijken: hoe is het appartement verbonden met de stad? Welke winkels zijn er, welke buurten? Want als de omgeving levendig is, dan kan ik het appartement uit en voel ik me daar toch thuis.
