Geluidsisolatie in droogbouw - contactgeluidsisolatie voor laminaat en houten vloeren
Vooral in oude gebouwen zijn de wooneenheden vaak niet akoestisch van elkaar gescheiden. Het begint vaak bij de basis, bijvoorbeeld wanneer twee naast elkaar gebouwde huizen dezelfde muur delen. Niet alleen het luchtgeluid, maar ook het contactgeluid wordt dan via deze massieve gemeenschappelijke scheidingswand bijna 1: 1 naar het naburige huis gestuurd. Bovendien is er in veel oude gebouwen geen geluidsisolatie onder de vloeren. In plaats daarvan zorgen holtes in de verlaagde plafonds voor een uitstekende, zij het ongewenste, geluidsoverdracht.
Oude balkenplafonds en niet-geïsoleerde houten vloeren zijn vaak luidruchtig en hebben de neiging om "muzikaal" te zijn. © hanohiki, stock.adobe.com
De bouwers van eerdere generaties vulden de gaten in de traditionele houten en balkenplafonds vaak met allerlei afdichtings- en isolatiematerialen, van oude kranten, stro en kaf tot gebroken glas. Dit voldoet echter op geen enkele manier aan de eisen voor moderne geluidsisolatie. Bovendien is er tegenwoordig in veel gevallen niet veel meer van over: muizen, marters en andere huisbewoners konden het materiaal gebruiken als voedsel of om nesten te bouwen, en vaak is een aanzienlijk deel ervan bij diverse renovaties al uit het plafond gevallen en op de Hoofden van verbaasde arbeiders landden.
Als er geen geluidsisolatie is, kan niet alleen het loopgeluid hinderlijk zijn: in oude, lawaaierige gebouwen hoor je niet alleen de stemmen en alledaagse geluiden van de bewoners, maar ook die van het huis zelf: krakende pijpen, kreunende vloerplanken, krakende deuren, het suizen in de open haard - een geweldig concert, de niet iedereen luistert echter graag. Vanuit het oogpunt van geluidsbescherming is een dergelijke situatie het ergste geval.
Impactgeluid: transmissieprincipe en preventie
Contactgeluidsisolatie wordt vaak onderschat
Om het probleem van een gangbare scheidingswand op te lossen, kan aan beide (binnen) zijden van de massieve wand een gevelbekleding voor geluidsisolatie worden gebouwd. Deze gipsplaat van speciale geluidwerende panelen en profielen is zo geconstrueerd dat er geen starre verbindingen zijn met de massieve wand. Op deze manier worden de wanden akoestisch van elkaar ontkoppeld, wat de geluidsoverdracht tussen aangrenzende wooneenheden aanzienlijk vermindert. Dit helpt echter niet tegen de overdracht van contactgeluid naar de onderliggende kamers - en ook niet tegen overmatig contactgeluid in dezelfde ruimte.
Onder harde, maar vibrerende of zwevende vloerbedekkingen zoals houten vloerdelen, (meerlaags) parket of laminaat dient altijd contactgeluidisolatie te worden aangebracht. Dit is niet alleen een plezier voor de buren die beneden wonen, maar harmoniseert ook de akoestiek van de ruimte.
Contactgeluid kan ook worden gedempt door een tapijt, maar het moet zacht, dicht geweven, zo hoogpolig mogelijk en idealiter zo groot als een kamer zijn. Je zou dus een vrij duur model nodig hebben om hetzelfde effect te bereiken als met een (goedkope) isolerende ondervloer. Ook: waarom zou je de mooie vloer onder het tapijt verstoppen? Zelfs in keukens, badkamers of appartementen met vloerverwarming zijn tapijten zelden de beste oplossing.
Geluidsisolatie door contactgeluidsisolatie Tip: Vind de goedkoopste regionale vakmensen en gespecialiseerde bedrijven, vergelijk aanbiedingen en bespaar tot 30%. Informeer nu geheel vrijblijvend
Contactgeluidisolatie - eisen en richtlijnen
Er is een gemeenschappelijke richtlijnwaarde voor contactgeluidreductie, de zogenaamde ISLam-waarde, waarmee de fabrikanten van verschillende contactgeluidsisolatiesystemen de efficiëntie van hun producten aangeven. Een isolerende ondervloer die effectief is in termen van geluidsisolatie dient minimaal een ISLam-waarde van 14 dB te hebben, of minimaal 18 dB bij verhoogde eisen aan contactgeluidsabsorptie.
Het probleem met deze informatie is dat de fabrikanten de waarde meestal meten op een ruw betonnen plafond. Hoewel dit overeenkomt met de geldende normen, is het geen praktische basis. Zo stelde het Fraunhofer Instituut voor Bouwfysica IBP in een overeenkomstige reeks metingen vast dat zelfs een zwevende houten of laminaatvloer op het kale plafond significant meer contactgeluid reduceert dan op bijvoorbeeld een zwevende dekvloer. Dit geldt echter vrijwel alleen voor de hoge frequenties, die in de dagelijkse praktijk bij contactgeluidisolatie niet zo belangrijk zijn. Desalniettemin zijn de opgegeven ISLam-waarden een goede richtlijn, omdat de op de markt verkrijgbare isolatieondervloeren ook hun doel vervullen wanneer ze correct worden geïnstalleerd.
Belangrijk: er is natuurlijk ook een DIN voor contactgeluidisolatie, namelijk DIN 4109 “Geluidsisolatie in de bouwconstructie”. In Duitsland regelt het de minimumvereisten voor contactgeluidisolatie op het gebied van gezondheidsbescherming. DIN EN ISO 717-2 wordt gebruikt om het zogenaamde "beoordeelde standaard contactgeluidsniveau" te bepalen.Regels en richtwaarden voor verhoogde eisen, zoals appartementen met “comfortgeluidsisolatie”, zijn opgenomen in VDI 4100 en de richtlijnen van DEGA (Duitse Vereniging voor Akoestiek). DEGA beveelt aan om het contactgeluid op de plafonds van woongebouwen met meerdere verdiepingen te isoleren tot minder dan 50 dB voor normale geluidsisolatie en tot minder dan 45 dB voor een betere bescherming. Zelfs lagere geluidsniveaus worden aanbevolen voor rijtjeshuizen en halfvrijstaande huizen.
Welke soorten ondervloeren voor contactgeluidisolatie zijn er?
U heeft een grote keuze aan contactgeluidsisolatie. Er zijn onder andere het volgende beschikbaar:
- zware isolatiematten die vrijwel elk loopgeluid absorberen,
- Isolatiepanelen gemaakt van minerale wol of polystyreen
- Gevouwen panelen met zwaluwstaarttanden die bij het leggen gemakkelijk in elkaar kunnen worden gezet,
- lichtgewicht schuimrollen van PE (polyethyleen), die ook geoptimaliseerd zijn voor vloerverwarming,
- Isolerende ondervloeren met dampscherm (aluminiumlaminering) en
- Isolerende ondervloeren gemaakt van natuurlijke grondstoffen, b.v. B. kurk (rol of plaat), vezelplaat of golfkarton.
Contactgeluidsisolatie: verschillende materialen en hun eigenschappen
Als u isolatiemateriaal van de rol gebruikt, moet u de voegen naadloos met plakband verbinden. De platen moeten ook op zijn minst op sommige plaatsen op de ondergrond worden bevestigd, zodat er daarna niets wegglijdt en de verbindingen blijven bestaan.
Vouwpanelen en andere isolatie met steeksysteem (bijv. Tand en groef) kunnen zeer eenvoudig worden aangesloten, wat het leggen vergemakkelijkt. Zware matten en panelen glijden nauwelijks. Aan de andere kant zijn ze onhandelbaarder, en bij het snijden van vezelmateriaal moet u handschoenen en, indien nodig, ademhalingsbescherming dragen.
Let op: niet elk materiaal is geschikt voor vloerverwarming. Hoe beter de thermische isolatie, hoe slechter het is voor de vloerverwarming, want dan kan de warmte niet meer goed door en "sijpelt" in de vloer. Minerale wol, polystyreen (piepschuim), kurk en hout bieden veel thermische isolatie en zijn daarom ideaal als de contactgeluidsisolatie ook voor warmere voeten en lagere stookkosten moet zorgen. Anderzijds zijn ondervloeren van polyethyleen en polyurethaan zeer geschikt voor vloerverwarming. Het goede, oude golfkarton, een bijzonder goedkope en milieuvriendelijke contactgeluidsisolatie, heeft ook geen noemenswaardige thermische isolatie-eigenschappen. Maar het biedt ook niet de beste geluidsisolatie.
Contactgeluidsisolatie van kurk © Andrea Lehmkuhl, fotolia.com Contactgeluidsisolatie 
van kunststof is opgemaakt © tl6781, fotolia.com
Heb ik contactgeluidsisolatie met dampscherm nodig?
Op minerale ondergronden (bijv. Cementdekvloer) en warmwater-vloerverwarming moet ook een dampscherm worden aangebracht om opstijgend vocht te voorkomen. Hiervoor zijn er twee mogelijkheden: Ofwel legt u een dampwerende PE-folie onder de isolerende onderlaag, ofwel koopt u een contactgeluidsisolatie die reeds voorzien is van een dampscherm.
Contactgeluidsondervloer met dampscherm is te herkennen aan de gelamineerde aluminiumlaag © Jenny Sturm, fotolia.com
Bij contactgeluidisolatie met een dampscherm (gelamineerde aluminiumlaag), ongeacht of het gaat om rollen, matten of (vouw) panelen, dienen alle verbindingen te worden verlijmd met speciale aluminium kleefband zodat deze ook dampdicht zijn.
Wat zijn de verschillen tussen laminaat en houten vloeren?
Hoe zachter en veerkrachtiger de isolatielaag, hoe beter deze het contactgeluid kan absorberen. Aan de andere kant zijn de zachtste en "fluffiest" oppervlakken ook het meest onstabiel. Onder een stabiele houten vloer maakt het niet uit, maar onder een gevoelige meerlaags parketvloer heb je een stabielere isolerende ondervloer nodig. Hetzelfde geldt voor de dunne laminaat klikvloeren, die je in de bouwmarkt voor nog geen 5 euro per m 2 koopt.
Ook is het belangrijk hoeveel ruimte je hebt voor de isolatielaag. Indien u op een later tijdstip contactgeluidsisolatie installeert en daarna de oude vloer opnieuw wilt leggen, rijdt u best met dunne ondervloeren waardoor dezelfde vloeropbouw kan worden herbouwd zonder b.v. B. de deuren ingekort of de plinten verhoogd.
Het leggen van contactgeluidsisolatie - korte instructies
- Voorbereiding van de ondervloer: Repareer grotere oneffenheden en beschadigingen in de dekvloer met reparatie- of egalisatiemiddel. Reinig intacte oppervlakken met een stofzuiger of bezem.
- Rol de contactgeluidsisolatie vanaf de rol uit, te beginnen met een lange wand. Snijd de lengtes af, plaats ze parallel zonder overlappingen, bevestig ze met dubbelzijdig plakband op punten op de ondergrond, verbind de voegen met plakband. Matten of panelen volgens de instructies of het systeem van de fabrikant leggen en verbinden, indien nodig (bijv. Voor dampdichtheid) lijmverbindingen.
