De voordeur geeft bezoekers een eerste indruk en geeft de gevel de finishing touch. De voordeur moet echter niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua functie overtuigen. Omdat een voordeur in feite heel hard werken is.
Wat maakt een goede voordeur?
De uitstraling van een voordeur is natuurlijk cruciaal. Naast het uiterlijk spelen ook de innerlijke waarden van de deur een doorslaggevende rol. Weersomstandigheden, scherpe temperatuurverschillen en constant openen en sluiten kunnen huisdeuren behoorlijk verstoppen. Tegelijkertijd moeten ze altijd in vorm blijven en strak zijn, d.w.z. om geluid, tocht en geuren effectief weg te houden van de binnenkant van het huis. Eenmaal geïnstalleerd vertegenwoordigt de voordeur de verbinding tussen binnen en buiten en moet hij veel weerstaan. Vooral in de winter zijn er enorme temperatuurverschillen tussen de binnen- en buitenkant van de toegangsdeur - alleen hoogwaardige deuren blijven in vorm en vervormen niet. Daarnaast moet de voordeur ook goed geïsoleerd zijn, zodat deze de kou en zomerse hitte buiten houdt en in de winter de warmte binnen houdt.
Voordeuren hebben veel te verduren
De eisen voor huisdeuren zijn veel hoger dan die voor binnendeuren, omdat de voordeur niet alleen robuust en extreem maatvast moet zijn, maar ook permanent functioneel, energiezuinig en geluidsreducerend. Bij temperatuurschommelingen begint elk materiaal van nature te werken. Gebeurt dit bij deuren dan kunnen ze in extreme gevallen kromtrekken, niet meer in het kozijn passen, niet meer goed sluiten of zelfs lekken. Daarom worden bijvoorbeeld houten deuren opgebouwd uit talrijke verlijmde losse lamellen zodat materiaaluitzetting wordt opgevangen. Bovendien houdt een omlopende metalen band het deurblad als een steunkorset in vorm, zodat de rekoefeningen van de deur zelfs worden verlicht. In, uit, in, uit - de scharnieren en het beslag van de deur worden ook intensief gebruikt en zouden daarom robuuster moeten zijn dan binnendeuren.
Een hoogwaardige voordeur houdt het appartement ook in de winter warm.
De juiste afmetingen
Huisdeuren zijn zo gebouwd dat ze naar binnen openen in de gang, hun vrije doorgangsafmeting moet minimaal 95 centimeter zijn en niet minder dan 2 meter hoog. Om ervoor te zorgen dat de deur zijn functies kan vervullen en lang meegaat, wordt hij terug in de gevel van het gebouw ingebouwd: zo ver mogelijk van de weerzijde verwijderd, gemaakt van robuust materiaal, met solide beslag en - afhankelijk van het ontwerp van het deurblad - met speciale beglazing. Een gemeenschappelijke huisdeur heeft een buitenmaat van het frame van 1100 breedte x 2100 millimeter hoogte. Afhankelijk van het materiaal en de uitvoering van de deur variëren de mogelijke afmetingen tussen 800 en 1300 millimeter breed en 1885 tot 2385 millimeter hoog. Speciale afmetingen zijn vrijwel altijd mogelijk tegen meerprijs.
Geluids- en geluidsbeschermingsfunctie
Lawaai kan je ziek maken. Veel bouwers en verbouwers zijn dankbaar voor elke decibel die niet het huis binnenkomt - vooral als Your-Best-Home.net zich in de buurt van een drukke straat, een treinspoor of in een aanvliegroute bevindt. Deuren blokkeren geluid als ze zorgvuldig zijn ontworpen en correct zijn geïnstalleerd. Vraag naar de geluidsreductie-index "Rw" van de voordeur, deze vertelt je hoe effectief hij het luchtgeluid van buitenaf vertraagt - we voelen slechts 10 decibel minder luid.
Maar zelfs het best geïsoleerde deurblad laat geluid door slechte afdichtingen. De afdichtingen in de deursponning en aan de onderzijde moeten daarom op één lijn liggen; als ze zich op verschillende niveaus bevinden, wordt de geluidsisolatie onmiddellijk verminderd. Lipafdichtingen isoleren beter dan conventionele slangafdichtingen, ook wel kamerprofielen genoemd. Als je de deur sluit, wordt de afdichting samengedrukt - hij springt naar binnen, zeggen experts. Effectieve afdichtingen hebben een doorbuigingsdiepte van minimaal 3 millimeter; beter is 5 millimeter.
Een huisdeur moet goed worden geïnstalleerd en afgedicht om ongewenst geluid van buitenaf buiten te houden.
Gemeenschappelijke vergrendelingsmechanismen
Met enkele vergrendeling beveiligt het slot de hele voordeur met een grendel - dat is alles. De inbraakbeveiliging is natuurlijk laag, zodat huisdeuren tegenwoordig meestal meerdere veiligheidssloten hebben die een deur op meerdere punten als een kluis beveiligen. Het betreft ten minste één secundair slot, waarbij de sloten met een stang met elkaar zijn verbonden, de zogenaamde frontplaat. Een drievoudig slot heeft een extra slot boven en onder het hoofdslot, een vijfvoudig slot heeft twee extra sloten. Er zijn ook zeven- of negenpuntssluitingen. Ondanks een verhoogde inbraakbeveiliging hebben huisdeuren met meerpuntssluitingen één onmiskenbaar nadeel: in vergelijking met normale insteeksloten hebben ze een iets kortere levensduur door slijtage.
Huisdeuren worden ook slimmer
Moderne technologie leert huisdeuren altijd nieuwe trucs. Of het nu gaat om toegangscontrole zonder sleutel met behulp van een cijfercode of vingerafdruk - naast de puur mechanische sloten zijn er ook elektronische beveiligingen en deursloten die zelfs achteraf kunnen worden aangebracht. De eenvoudigste methode is om het deurslot te vervangen door een elektronische cilinder, de handigste manier om de volledige vergrendelingstechnologie in het slimme huis te integreren. De smartphone kan de functie van de huissleutel overnemen, maar ook die van een intercom. Zogenaamde "ring doorbells" maken het kijkgaatje mobiel: één blik op uw smartphone en u kunt zien wie er voor uw deur staat, ook als u onderweg bent.
Moderne huisdeuren kunnen zelfs worden geopend met behulp van een elektrische aandrijving en een gecoördineerde automatische vergrendeling, zoals een garagedeur met een handzender of smartphone. Ideaal als je vol met aankopen het huis in wilt.
Een moderne voordeur kan optimaal in de slimme woning worden geïntegreerd en met de mobiele telefoon worden bediend.
Thermische isolatie van huisdeuren
Het materiaal van een deur bepaalt, net als de structuur en dikte, hoe goed deze in het algemeen is geïsoleerd. Vergeet het deurkozijn niet, want zelfs de beste deur isoleert niet als het kozijn een koudebrug is. Bij huisdeuren moet je zeker letten op een hoge thermische isolatie, het deuroppervlak moet een warmteoverdrachtscoëfficiënt (U-waarde) hebben van 1,5 watt per vierkante meter en Kelvin of minder. De EnEV-specificaties stellen een maximale waarde van 1,8 W / (m² ∙ K). Hierbij geldt echter: hoe lager hoe beter.
Voor maximale energie-efficiëntie is ook de vakkundige montage van de voordeur en het kozijn belangrijk, want elk slecht geïsoleerd punt vermindert onmiddellijk de thermische isolatie van de hele deur. Ook de toegangstrappen en vloerplaten van het gebouw dienen van elkaar gescheiden te zijn zodat de warmte van de ruimte niet zomaar via een doorlopende vloerplaat naar buiten wordt geleid.
Inzetstukken van glas laten licht binnen in de hal en laten, afhankelijk van het type glas, een beter zicht toe, maar volgens de Energy Saving Ordinance (EnEV) is het absoluut noodzakelijk dat ze van warmte-isolerend glas zijn gemaakt als hun glasdeel meer dan de helft van het deuroppervlak beslaat. U bereikt gemakkelijk een U-waarde van 1,1 W / (m² ∙ K). Isolerend of hittebeschermend glas bestaat uit twee of drie ruiten, de tussenruimte is gevuld met speciaal warmte-isolerend gas zoals argon, krypton of xenon of met gedroogde lucht. Daarnaast weerkaatst een onzichtbare zilverlaag aan de binnenzijde van de buitenruit de warmtestraling terug de kamer in. Vanaf een U-waarde van 1,3 W / (m² ∙ K) is financiering voor een nieuwe huisdeur van de KfW Bank mogelijk.
Huisdeuren met inzetstukken van glas bieden een extra lichtbron, maar moeten dan voor thermische isolatie van speciaal hittebeschermend glas zijn gemaakt.
Beveiligings- en weerstandsklassen
In Duitsland is er ongeveer elke vier minuten een inbraak. De indringers krijgen vaak direct via de voordeur toegang tot de woning of via de woningdeur het appartement binnen. Nieuwe voordeuren moeten daarom aan bepaalde veiligheidsnormen voldoen. Het is erg belangrijk dat de gehele constructie - bestaande uit deurblad, beslag, kozijn, scharnieren en slot - op elkaar wordt afgestemd. Beslag moet bijvoorbeeld hefboomvast zijn en het deurslot moet meerpuntsvergrendeling zijn. Wat betreft inbraakbeveiliging worden huisdeuren volgens DIN EN 1627 ingedeeld in de weerstandsklassen RC 1 t / m RC 6. Een privéwoning dient minimaal in categorie RC 2 of RC 3 te vallen. Alleen dan zullen toevallige daders er niet in slagen om binnen drie tot vijf minuten met eenvoudig gereedschap de voordeur te openen,maar idealiter terugtrekken. Voor het geval dat inbrekers een andere weg naar binnen vinden, dienen de ramen ook inbraakwerend te zijn. De weerstandsklassen RC 4 t / m RC 6 zijn bedoeld voor ervaren criminelen met krachtige elektrische gereedschappen en onhandige klopgereedschappen zoals koevoeten, bijlen of voorhamers. De deuren moeten een inbraakpoging in het hoogste veiligheidsniveau RC 6 minimaal 20 minuten doorstaan en zijn bedoeld voor bedrijfsgebouwen.De deuren moeten een inbraakpoging in het hoogste veiligheidsniveau RC 6 minimaal 20 minuten doorstaan en zijn bedoeld voor bedrijfsgebouwen.De deuren moeten een inbraakpoging in het hoogste veiligheidsniveau RC 6 minimaal 20 minuten doorstaan en zijn bedoeld voor bedrijfsgebouwen.
Let op: KfW-financiering is mogelijk voor inbraakwerende deuren. Wie afziet van een veiligheidsklasse of weerstandsklasse dient in ieder geval te letten op een meerpuntsvergrendeling van de toegangsdeur, op vier spanbanden inclusief achterhaken, beschermkappen gecertificeerd volgens DIN 18257 in beschermingsklassen ES 1 (inbraakwerend) tot ES 3 (extreem sterk inbraakwerend) en DIN-gekeurde profielcilinders en Cilindersloten.
Zelfvergrendelende huisdeuren zijn een goede aanvulling, aangezien veel verzekeraars een inbraak niet meer compenseren met ontgrendelde deuren die alleen op slot zijn gedaan.
Om een inbraak succesvol te voorkomen, moeten alle onderdelen van een huisdeur aan bepaalde veiligheidsnormen voldoen.
Welk materiaal is geschikt voor een voordeur?
Het materiaal van een huisdeur bepaalt hoe robuust, veilig, gemakkelijk te onderhouden of zelfs warmte-isolerend deze is. Hout, aluminium of kunststof komen veel voor, en soms ook roestvrij staal. Er zijn huisdeuren met of zonder glazen inzetstukken of deuren met glazen zijpanelen. Moderne huisdeuren zijn vaak een combinatie van verschillende materialen.
De productnorm DIN EN 14351-1 is de richtlijn voor de minimumnormen voor een nieuwe huisdeur. Daarnaast staat het RAL-keurmerk 695 voor vrijwillige en onafhankelijke controle van de deurkwaliteit. De verschillende weerstandsklassen worden geregeld door DIN EN 1627; op het gebied van energie-efficiëntie zijn de specificaties van de Energiebesparingsverordening (EnEV) 2014 bepalend voor zowel huisdeuren als voor nieuwbouwwoningen. Desalniettemin dienen de voordeuren energetisch boven deze minimumnorm te liggen, zodat ze ook na jaren nog actueel zijn.
Huisdeuren gemaakt van hout
Of het nu gaat om sporten, ingesneden lichtuitsnijdingen of speciale patronen: hout biedt optimale eigenschappen op het gebied van optiek en ontwerpvrijheid en heeft bovendien een zeer goede thermische isolatie. Het materiaal is duurzaam, natuurlijk en relatief goedkoop. Houten deuren moeten echter regelmatig worden onderhouden en voorzien van een volledige verflaag die om de paar jaar moet worden ververst, afhankelijk van het weer. Een kern van staal of een omlopende metalen band zorgen ervoor dat houten deuren na verloop van tijd niet kromtrekken door weersinvloeden en bieden tevens extra veiligheid.
Aluminium voordeuren
Alhoewel aluminium deuren beter bestand zijn tegen weersinvloeden en daardoor bijzonder onderhoudsvriendelijk zijn, hebben ze absoluut een isolatielaag nodig om voldoende thermische bescherming te bieden. Daarom is het essentieel ervoor te zorgen dat een aluminium deur voldoet aan de thermische isolatie-eisen van DIN 4108. De hoge stabiliteit van aluminium huisdeuren voldoet aan alle veiligheidsnormen, maar heeft ook zijn prijs.
Kunststof voordeuren
Huisdeuren van kunststof zijn relatief goedkoop en onderhoudsvriendelijk. Er is veel gebeurd op het gebied van thermische isolatie dankzij isolerende meerkamersystemen. Omdat plastic echter gemakkelijk kan uitrekken en kromtrekken, moet de deur een omringende stalen kern hebben, zodat deze na jaren nog steeds in topvorm is. Het hoeft ook niet per se wit te zijn - kunststof deuren zijn nu ook in verschillende kleuren verkrijgbaar.
Glas als materiaal voor huisdeuren
Iedereen kan er doorheen kijken en is het ook niet echt stabiel? Glas is voor velen nogal ongebruikelijk als materiaal voor huisdeuren, maar het is net zo sterk, weerbestendig en warmte-isolerend als andere materialen. Het is alleen belangrijk dat u alleen veiligheidsglas gebruikt voor volledig beglaasde huisdeuren of de beglazing beperkt tot gebieden boven hoofdhoogte. Anders is het risico op letsel door gebroken glas te groot.
De nodige thermische isolatie wordt bereikt met glazen deuren door middel van dubbele of driedubbele beglazing. Elk van de twee of drie glaslagen bestaat uit gehard veiligheidsglas (ESG). Het beschermt alleen tegen verwondingen, niet tegen inbrekers - als het breekt, brokkelt het af tot stompe kruimels in plaats van scherpe stukken. Wie dieven buiten wil houden, kiest voor inbraakwerend glas, dat verkrijgbaar is in verschillende kwaliteiten: Glas klasse A is slagvast, klasse B is doorbraakwerend, klasse C is kogelwerend. Voor een eengezinswoning volstaat meestal glas A. De hele glazen deur moet dan een hoge weerstandsklasse hebben - in ieder geval RC 2 of RC 3. Omdat inbrekers glas vaak als een waardevol doel beschouwen, wat dankzij gelaagd veiligheidsglas niet is.Volgens de EN 356 testnorm voor aanvalswerende beglazing moet het glas bestand zijn tegen een kogel van meer dan 4 kilogram die negen keer achter elkaar vanaf een hoogte van 9 meter op dezelfde plek valt. Zodat niet iedereen in huis kan kijken, moet het glas van een toegangsdeur ofwel melkachtig zijn, een bijzondere oppervlaktestructuur hebben of kleurrijk zijn.
Naast hout, aluminium, kunststof of glas is ook een combinatie van meerdere materialen geschikt voor een huisdeur volgens individuele voorkeuren.
Verzorging en onderhoud van de voordeur
Een zachte spons, een beetje neutrale zeep en veel water: bij regelmatig onderhoud zijn huisdeuren ook na jaren nog steeds echte pareltjes. Vermijd alleen chemisch reinigen, aangezien stof en aanhechtend pollen snel krassen op het oppervlak kunnen veroorzaken. Houten deuren hebben ook een regelmatige opfriscursus met glazuur of andere houtbescherming nodig, zodat ze het weer kunnen blijven trotseren. Scheuren, afbladderend of versplinterd hout moet u zo snel mogelijk repareren met houtplamuur zodat het kale hout niet wordt blootgesteld aan het weer.
Het kan ook zijn dat u na verloop van tijd uw voordeur goed moet aanpassen. Controleer regelmatig of de veiligheidsrelevante onderdelen van de hardware en de vergrendelingsmechanismen goed vastzitten en versleten zijn, en draai eventueel losse schroeven vast. Smeer de grendels en vergrendelingsstaven eenmaal per jaar met vet of technische vaseline. Met moderne huisdeuren heb je geen smeeroliën of siliconensprays nodig. Twee keer per jaar dient u de afdichtingen te verwennen met een beetje afdichtingsverzorgingsmiddel en de profielcilinder met fittingenolie. Spuit dit op de sleutel en vergrendel de deur vervolgens meerdere keren van binnen en van buiten.
Houten deuren worden het hele jaar door blootgesteld aan het weer. Om ervoor te zorgen dat ze de herfst en winter ongedeerd overleven, moeten ze dienovereenkomstig worden verzorgd.
Waar moet je op letten bij het installeren van de voordeur?
Als er visuele gebreken, lekken, ontbrekende thermische isolatie of ontbrekende veiligheidsnormen zijn, moet de voordeur worden vervangen. Het beste moment hiervoor is natuurlijk wanneer het huis sowieso gemoderniseerd moet worden. Dan hoef je maar één keer vuil en lawaai in huis te verdragen. Bovendien is er meestal overheidsfinanciering. Voor een nieuwe voordeur moet u rekening houden met kosten vanaf circa 2.500 euro. Afhankelijk van de uitrusting en beveiligingsklasse kunnen de prijzen natuurlijk aanzienlijk hoger zijn.
Bekwame huiseigenaren kunnen een voordeur plaatsen zonder de hulp van een gespecialiseerd bedrijf in te roepen - mits de nodige zorg wordt betracht bij de installatie, want de voordeur is een belangrijk onderdeel dat alleen betrouwbaar functioneert als deze correct is geïnstalleerd.
- Bepaal eerst of de voordeur naar links of naar rechts moet openen. Omdat deze zogenaamde aanvalsrichting een belangrijk detail is dat later niet meer kan worden gewijzigd en mede afhankelijk is van de aard van de woning of appartemententree.
- Meet het deurkozijn op meerdere plaatsen op met een duimstok. Niet alleen de hoogte en breedte van de deuropening, maar ook de diepte zijn belangrijk. Hierop zijn immers de afmetingen van het deurkozijn gebaseerd. Overweeg ook of de deur direct in de dagkant of in een muursponning moet worden gemonteerd. Omdat het buitenkader aan de buitenkant nog zichtbaar moet zijn achter de gemetselde aanslag. U kunt de bestelgrootte krijgen door de openingsmaat van muur tot muur te meten en 10 millimeter van de bovenkant, links en rechts af te trekken als zogenaamde installatieruimte.
- Mogelijk moet u houten deuren eerst een beschermende laag hout geven - meestal als een dikke laag glazuur.
- Plaats het deurkozijn in de muuropening en zet deze vast met houten wiggen. Er moet 15 millimeter ruimte zijn tussen het kozijn en de muur en 10 millimeter tussen het deurblad en de vloer. Controleer de positie van het kozijn met de waterpas en pas de isolatie en de omliggende deurafdichtingen aan.
- Het frame is nu doorgeboord. Als het geen voorgeboorde deuvelgaten heeft, maak dan eerst de markeringen volgens de instructies van de fabrikant en boor vervolgens door het frame: aan de scharnierzijde, 20 centimeter onder en boven het scharnier, in het bovenste, horizontale frame, twee gaten elk 15 centimeter van de rechter- en linkerrand van het frame. Aan de sluitzijde zijn meestal vier gaten nodig, twee op 15 centimeter afstand van de boven- en onderhoek, de andere twee zijn verdeeld over het frame, maar niet meer dan 70 centimeter uit elkaar.
- In tegenstelling tot binnendeuren worden huisdeuren met muurankers in de muur bevestigd - stevig bevestigd. Deze verbinding bepaalt vervolgens hoe stabiel de voordeur in de muur staat, wat er weer voor zorgt dat de deur optimaal functioneert en tevens inbraakbeveiliging garandeert. Gebruik een steenboor om door het voorgeboorde frame in de muur te boren en veranker het frame in de muur. De dagkant stucen met reparatiemortel en de ruimte tussen kozijn en muur opvullen met bouwschuim. Als je er een zooitje van maakt, is het niet moeilijk om bouwschuim te verwijderen, zeker als het vochtig is.
Met een beetje vakmanschap en de juiste knowhow is het vakkundig vervangen van een voordeur niet alleen voor vakmensen mogelijk.
Advies en tips kopen van de experts
Andreas Schmidt werkt bij ift Rosenheim GmbH, een instituut voor raamtechniek en een centrum voor deuren, poorten en beveiliging. In een interview met Your-Best-Home.net beantwoordt hij vragen over het onderwerp voordeur en geeft hij tips over kopen.
Your-Best-Home.net: Hoe weet ik de "juiste" voordeur voor mij?
Andreas Schmidt: Dat hangt ervan af wat de deur moet kunnen. Naast modellen die mechanisch bijzonder veerkrachtig en vochtbestendig zijn, zijn er ook huisdeuren met speciale geluidsisolatie of inbraakwering. Een tip voor technisch geïnteresseerden: de eisen die aan houten deuren worden gesteld, vindt u bijvoorbeeld in het "Kwaliteits- en keuringsvoorschrift voor deurelementen van hout en houtmaterialen" met de naam RAL-RG 426 deel 1 t / m 3.
Wat moet de specialist over mij weten bij het kopen?
Geef uw dealer of deurfabrikant alle belangrijke informatie zodat ze aan uw eisen kunnen voldoen. Dit bevat:
- Hoe wordt het gebouw gebruikt en verwarmd?
- Waar moet de voordeur worden gebruikt?
- Moet de deur bestand zijn tegen bepaalde vochtigheid, bijvoorbeeld in de badkamer?
Nog een leestip: de criteria voor de selectie van deuren staan vermeld in de “Aanbevelingen voor het gebruik van deurbladen van hout en op hout gebaseerde materialen”, die ook online te raadplegen zijn.
Maar je verwacht veel van mij als consument, zeker als ik alleen een binnendeur wil kopen.
Nou, maar ook dat moet veel kunnen, wil je er een leven lang tevreden mee zijn. Drie criteria zijn echter bijzonder belangrijk voor conventionele binnendeuren in woongebouwen: de hygrothermische belasting, de mechanische belasting en de vochtbelasting in verschillende klassen.
En wat zeggen deze belastingsklassen?
Simpel gezegd, hygrothermische energie gaat over de klimatologische verschillen die bestaan aan de twee zijden van een deur. De mechanische belasting vraagt wat de deur kan weerstaan. Bijvoorbeeld als er een zwaar voorwerp tegenaan komt. Als het gaat om blootstelling aan vocht, hangt het af van hoeveel vocht de deur kan weerstaan.
Hygrothermische belasting
Er zijn drie klassen: Klasse I staat voor normale belasting, Klasse II voor gemiddelde belasting en Klasse III voor hoge belasting. Gebruikelijke kamer- en badkamerdeuren worden als hygrothermisch "normaal" beschouwd, dus deuren van klasse I zijn voldoende.
Mechanische belasting
Deuren worden gebouwd met verschillende mate van stabiliteit, afhankelijk van waar ze zijn geïnstalleerd, de aanbevelingen voor gebruik zijn onderverdeeld in klassen N ("normaal"), S ("hoog") en E ("extreem"). Klasse N binnendeuren zijn bestand tegen de gebruikelijke belastingen in woonkamers en badkamers.
Blootstelling aan vocht
Er zijn vochtige kamerdeuren en meer resistente natte kamerdeuren, en vochtige kamerdeuren worden meestal gekozen voor badkamers.
Meneer Schmidt, wat zijn de afmetingen van een binnendeur?
Hier wordt het behoorlijk technisch: DIN 18101 regelt onder meer welke voegbreedtes tussen kozijn en muurvoeg kunnen ontstaan. De buitenmaten van de kozijnen zijn berekend zodat er een totale voegbreedte overblijft van circa 10 millimeter voor isolatie en afdichting. Opgemerkt moet echter worden dat de riemzakken aan de buitenkant van het frame uitsteken en extra ruimte nodig hebben. Om het kozijn goed uit te lijnen en te bevestigen en de voegen te isoleren en af te dichten, moet het metselwerk in de buurt van de gordelzakken worden uitgebeiteld of de muuropening worden vergroot. Als de maximaal toegestane afmeting voor de muuropening volgens DIN 18100 wordt gekozen, dan is de opening in totaal 20 millimeter groter dan de standaardmaat - de riemzakken hebben dan voldoende ruimte.
De zogenaamde 'vloervrijheid', d.w.z. de voegbreedte tussen de bovenrand van de afgewerkte vloer en de onderrand van het deurblad, kan volgens de normen oplopen tot 12 millimeter. Dergelijke grote voegbreedtes kunnen in bepaalde gevallen nodig zijn, bijvoorbeeld in vochtige ruimtes. Voor normale woonruimtes is 12 millimeter vloervrijheid echter te groot Een acceptabele voegbreedte is ongeveer 7 millimeter: om dit te doen, hangt u het deurblad op voordat u het kozijn bevestigt. De gewenste vloerafstand kan worden ingesteld door het kozijn te bekleden of te verkorten. overlaten aan de specialist.
Moet u de voegen tussen binnendeuren en de vloerbedekking afdichten?
Als je kozijnen op een vochtig gereinigde vloerbedekking plaatst - bijvoorbeeld parket of tegels - bescherm je de voeg tussen kozijn en vloerbedekking. Permanent elastische massa zoals siliconen voorkomt dat vocht onder het frame kruipt en dit beschadigt.
