Een houten gevel is iets geweldigs. Het ziet er goed uit en is gemaakt van een natuurlijke, duurzame grondstof. Als het correct wordt uitgevoerd, kan het tientallen jaren meegaan met minimaal onderhoud . Visueel veroudert het niet zo snel als gips - en als dat zo is, ziet het er niet eens slecht uit. Ook voor doe-het-zelvers is het monteren van een houten gevel een goed project . Hier leest u waar u op moet letten en hoe u dit moet doen.
Een houten gevel ziet er gewoon goed uit - en als het met zorg wordt gedaan, is het ook een project voor doe-het-zelvers © dima-pics © fotolia.com
Idealiter met isolatie
Hierbij wordt aangenomen dat de houten gevel gelijktijdig met isolatie wordt aangebracht . Omdat de isolatie van gevels tegenwoordig over het algemeen populair is vanwege de klimaatbescherming. Wie een gevel zonder isolatie met hout wil bekleden, denkt simpelweg weg van de isolatie. Een reeds geïsoleerde gevel achteraf met hout bekleden is moeilijk - je moet een manier vinden om de houten structuur in de muur te bevestigen zonder de isolatie te beschadigen, inclusief eventueel aangebracht gevelmembraan - dat is een folie. Dit speciale geval wordt hier niet verder besproken.
Planning is alles
Alles moet beginnen met een verstandige planning. U moet duidelijk maken of de gevel een brandmuur is of dat deze zich dichter dan drie meter van de eigendomsgrens bevindt - dan moet u bij de plaatselijke bouwautoriteit nagaan of een houten gevel überhaupt is toegestaan. Het moet duidelijk zijn of de dakoverstekken groot genoeg zijn - indien nodig moeten ze worden vergroot door een dakdekker . De dakdekker is meestal toch nodig, omdat het vaak een goed idee is om de regengoten te vervangen, wat zelfs voor de regenpijpen onvermijdelijk is. Voor de dakdekker, maar ook voor de montage van de houten gevelbekleding heeft u meestal een steiger nodig- deze moet tijdig besteld worden. Overigens kunnen de kosten voor een steiger al snel in de viercijferige reeks oplopen.
De voorbereidingen omvatten ook het beslissen welk hout u moet kiezen en hoe het moet worden geïnstalleerd. Vuren, sparren en grenen kunnen worden gebruikt. Dit hout is relatief goedkoop, maar niet bijzonder goed bestand tegen weersinvloeden, ongedierte en aantasting door schimmels. Dergelijke gevels moeten beslist met glazuur of verf worden geverfd, wat het prijsvoordeel gedeeltelijk teniet doet. Douglasspar doet het op beide punten beter. Lariks, robinia en acacia zijn zo duurzaam dat ze geen behandeling nodig hebben - als natuurlijke verkleuring wordt geaccepteerd; Lariks wordt bijvoorbeeld grijs. Robinia en acacia worden zelden gebruikt omdat het hard, moeilijk te bewerken hout is. Eik daarentegen is gewoon te duur. Er valt dus veel te zeggen voor de lariks.
Lariks hout wordt na enkele jaren grijs. In de meeste gevallen ziet dit er prima uit. © Daniel, stock.adobe.com
En dan rijst de vraag of de houten planken horizontaal, verticaal of diagonaal gemonteerd moeten worden . Uiteindelijk is dit een kwestie van smaak: verticale planken maken een gebouw hoger, horizontale planken maken het compacter, diagonaal gemonteerd hout oogt levendig en zet bijzondere accenten. Op verticale planken loopt het water beter af dan op horizontale, maar dat sluit horizontale plaatsing niet uit. Als er echter groeven zijn, moeten deze naar beneden wijzen, zodat het water zich daar niet kan verzamelen.
Horizontaal of verticaal, dat is niet het enige ontwerpprobleem. Er zijn nog verschillende manieren om de planken te bevestigen . Men spreekt van een open bekisting als de planken naast elkaar worden gemonteerd met een voeg van ongeveer een centimeter. Bij vloerbekisting is de voeg breder, maar wordt deze afgedekt door een andere plaat. Tand- en groefbekisting wordt voornamelijk verticaal bevestigd; ze bedekken het gebied net zo volledig als de zogenaamde omgekeerde bekisting, waarin de planken horizontaal worden bevestigd en de bovenste plank als schubben de onderste overlapt.
Ten slotte is een van de voorbereidingen om duidelijk te maken of de muur zelfs het gewicht van een houten gevel kan dragen. Dat hangt af van de sterkte van de constructie en het draagvermogen van de wanden. Kiest u voor isolatiediktes tot tien centimeter en een open gevelbekleding met tussenruimten, dan is dat geen probleem. Anders is het beter om een bouwkundig ingenieur te raadplegen.
Tip: vind de goedkoopste regionale ambachtslieden en gespecialiseerde bedrijven, vergelijk aanbiedingen en bespaar tot 30%. Informeer nu geheel vrijblijvend- 1e stap: maak de muur klaar
Als het materiaal is aangeschaft en de steiger staat, kun je beginnen. Eerst wordt de muur voorbereid - de regenpijpen worden gedemonteerd, evenals kabels, luifels, luifels - alles wat in de weg zit. Eventuele scheuren in het pleisterwerk moeten worden afgedicht met mortel. Als de pleister in slechte staat verkeert, moet deze absoluut volledig worden afgestoten. Dat maakt vuil en werk, maar vereenvoudigt enkele andere werkstappen.
- Stap 2 Monteer vierkant hout
De constructie begint met het verticaal bevestigen van vierkanthout en met de smalle zijde aan de gevel . Het beste is om hout te gebruiken dat even breed is als de isolatie dik is, bijvoorbeeld 8 centimeter. De balken worden bevestigd met kozijnpluggen. Bij vierkant hout van 8 centimeter breed moet je pluggen gebruiken voor schroeven van 20 centimeter lang. Het is het beste om de afstand tussen de vierkante balken te kiezen, zodat er altijd precies één isolatieplaat in de opening kan worden geklemd. De hele constructie moet ongeveer 30 centimeter boven de grond beginnen - houten lambrisering is niet geschikt voor het spatwatergebied.
- 3e stap: installeer isolatieplaten
Nu worden de isolatieplaten tussen de vierkante balken geklemd . Om dit te laten werken, wordt een flexibel isolatiemateriaal gebruikt, bijvoorbeeld panelen van steenwol of houtvezels. Stijf materiaal moet apart worden vastgemaakt - dit is een bewerking die kan worden bespaard.
Het is overigens niet nodig om vierkant hout exact op de gevelranden of langs de raamkozijnen te monteren. Deze gebieden worden aanvankelijk weggelaten uit het isolatiemateriaal en vanaf de zijkant gevuld als ze worden vastgehouden door een tweede laag vierkant hout of door de dampschermfolie en latten.
Een acht centimeter dikke isolatie is meestal niet voldoende om de aangegeven isolatiewaarden te halen. Daarom wordt bij het vullen van het eerste isolatieniveau met isolatiemateriaal een tweede laag vierkanthout aangebracht, dit keer horizontaal. Hierdoor ontstaat een isolatie van 16 centimeter dik.
- 4e stap: hoeken en randen, ramen en deuren
Met een beetje nadenken zijn randen , dagkanten en vensterbanken geen probleem. De vierkante balken worden zo rondom alle muuropeningen bevestigd dat ze geschikt zijn voor het opnemen van dagplanken. Aan de gevelranden steken de horizontale vierkante balken zover uit dat ze ook de isolatie van de dwarsgevel completeren. Op ramen en deuren worden horizontale vierkante balken zodanig afgezaagd dat ze geschikt zijn voor verticale dagplanken. Onder de vensterbanken zijn horizontale vierkante balken aangebracht, zodat de vensterbanken erop kunnen rusten.
Nadat al het vierkante hout en de isolatieplaten zijn aangebracht, worden de vensterbanken en de binnenkoeling vastgeschroefd, ook boven de ramen. Extra horizontale planken worden onder de constructie geschroefd als het onderste uiteinde van de isolatie, d.w.z. ongeveer 30 centimeter boven de grond. Voor bevestiging worden stalen hoeken gebruikt. Dan is het zaak om alle kieren, scheuren en holtes die ergens zijn ontstaan op te vullen met isolatie. Ook daarom wordt een flexibel materiaal aanbevolen.
- 5e stap: het gevelmembraan
Nu wordt op het vierkante hout een zogenaamde gevelplaat geniet. Het moet luchtdicht worden verlijmd op het hout en de muren . Hiervoor zijn er speciale kleefbanden en patroonlijmen. Dit membraan laat vocht van binnen naar buiten toe, maar niet andersom. Het voorkomt dat vocht in het isolatiemateriaal condenseert, waardoor het onbruikbaar wordt. Dit is de werkstap die de grootste zorg vereist.
- Stap 6: De latten
De latten, die nu door het gevelmembraan worden geschroefd, creëren een spleet tussen het gevelmembraan en de houten gevelbekleding waardoor vocht naar beneden kan lopen. Soms zijn twee panlatniveaus nodig, soms één. Er moet een verticaal lamellenniveau direct op de gevelmembraan zijn zodat het vocht niet wordt tegengehouden. Als de planken van de houten gevelbekleding verticaal moeten doorlopen is dan een horizontale lamellenlaag nodig.
De latten dienen op een afstand van 40 centimeter te worden gemonteerd. Als er later voegen in de houten bekleding moeten komen, worden de daklatten zwart geverfd - dit kan het beste vóór de montage gebeuren. Waar de bevestigingsschroeven door het gevelmembraan gaan, moet deze strak op het vierkante hout rusten zodat er geen gat is waardoor vocht kan binnendringen.
- 7e stap: de houten lambrisering
Ten slotte wordt de houten bekleding op de latten geschroefd. Bij verticale planken moet je ervoor zorgen dat je ze schuin bij eventuele voegen en aan de onderrand zaagt zodat regenwater kan weglopen. Bij hobbels moet de opening minimaal een centimeter zijn zodat het water wegloopt. Je begint met de grote vlakken en werkt vervolgens onthullingen en dergelijke uit.
Voor alle schroefverbindingen voor de gevelmembraan dienen roestvrijstalen schroeven te worden gebruikt , omdat deze niet roesten. Al snel wordt duidelijk waar het nodig is om gaten voor te boren om te voorkomen dat het materiaal splintert. De schroeven waarmee de houten planken worden bevestigd, moeten precies gelijk worden ingeschroefd. Als ze uitsteken, vermindert dit de stabiliteit. Als de schroefkoppen in het hout verzonken zijn, ontstaan er aanslagpunten voor vocht op de planken. Let bij optiek op een regelmatig schroefpatroon.
- 8e stap: bescherming tegen knaagdieren
Vergeet niet de ruimte gevormd door de latten af te sluiten met roosterprofielen zodat muizen en andere knaagdieren geen kans krijgen om het ventilatieniveau op te klimmen. Anders knagen ze aan het gevelmembraan en brengen ze de functionaliteit van de isolatie in gevaar. De basis tussen het aardoppervlak en de houten bekleding is geïsoleerd met waterdicht materiaal, bijvoorbeeld styrodur of isolatiepleister.
Eengezinswoning met houten gevel © Ralf Gosch, stock.adobe.com
