Scheuren oplossen - oorzaken, preventie, behandeling
Als er scheuren in de structuur verschijnen, is dit vervelend maar niet altijd te vermijden. Ze worden veroorzaakt door overschreden spanningen in de materialen van wand, plafond of vloer. Enerzijds kan de oorzaak planningsfouten zijn als de geïnstalleerde materialen niet goed of niet op de juiste manier worden aangevoerd. Er kunnen echter ook spanningen ontstaan door bodemdaling.
De zetting is altijd het gevolg van het langzaam zakken van een gebouw door een geleidelijke, gelijkmatige verdichting van de ondergrond.
Dit type zetting kan worden berekend en in de planning worden opgenomen na beoordeling van de ondergrond voor aanvang van de bouw. Er komen nog steeds nieuwe gebouwen in de eerste zeven jaar.
Scheuren oplossen: Scheuren komen voor wanneer de grond ongelijkmatig bezinkt, bijv. B. als er twee grondsoorten zijn met een verschillend zettingsgedrag in de ondergrond. Ze kunnen voorkomen in oude gebouwen maar ook in nieuwe gebouwen. Zitscheuren lopen vaak door het gehele metselwerk en zijn onregelmatig van verloop. Ze worden breder tegen het einde van de scheur. Linktip : Dominik Hochwarth heeft ook een zeer goed artikel over scheuren op
bauredakteur.de gepubliceerd
Oorzaken van het ontstaan van zettingsscheuren
1. Ongelijke bodemdaling
1.1. Staat van de ondergrond
Verschillende bodems met verschillend zettingsgedrag
Scheuren wegwerken door de aard van de ondergrond
1.2. Stress-superposities
Ongelijke funderingsdieptes van aangrenzende gebouwen kunnen leiden tot overlapping van lasten en ongelijke zettingen
Scheuren als gevolg van spanningsoverlappingen oplossen
1.3. Overlay van druk van aangrenzende constructies
Zitscheuren door drukoverlay
1.4. Verschillende constructiebelastingen
Het gebouw is te lang en heeft onvoldoende structurele stijfheid
Scheuren oplossen door verschillende constructiebelastingen
2. Constructiefouten
Onjuist uitgevoerde funderingen kunnen ook zettingsscheuren veroorzaken.
Dit kan b.v. B. gaan over verschillende belastingen van een gebouw of zijn geologische omstandigheden, waarmee geen rekening wordt gehouden bij het plannen van de fundering. Maar zelfs een fundering die niet vorstvrij is, kan tot zettingsscheuren leiden.
3. Veranderingen in de omgeving
- als gevolg van overstromingen en onderbieding van de grond
- Aardbevingen
- door een veranderde grondwaterstand
- Bodemdaling door uitgebreide bodemerosie in mijnbouwgebieden
Voorkomen van zettingsscheuren
1. Beoordeling van de bouwplaats voorafgaand aan de start van de bouw
- Zettingsgedrag
Een gedetailleerd bodemonderzoek van het pand voor aanvang van de bouw beschermt tegen een gebrekkige fundering op een niet-homogene ondergrond en ongelijke gelaagdheid van de grond. Bij een beoordeling van de ondergrond moet er echter voor worden gezorgd dat de bemonsteringsdiepte van de boorgaten ruim onder de funderingsdiepte van de geplande fundering ligt. Voor de zekerheid worden ten minste twee tot drie sondes aanbevolen. Tevens dient te worden geboord, waarbij zogenaamde stampkernen worden getrokken om de laagopbouw van de ondergrond onder de funderingsdelen te kunnen beoordelen. Deze resultaten geven informatie over het draagvermogen van de ondergrond en daarmee de optimale planning van fundering en kelder van een gebouw. - Watercondities
Boorpeilingen geven ook informatie over de ligging van het grondwater op de bouwplaats. Het grondwaterpeil en zijn fluctuatiebanden zijn doorslaggevend voor de veilige planning van een constructie, of z. B. er kan überhaupt een gemetselde kelder worden gebouwd, of het is beter om te kiezen voor een waterdichte betonnen kelder.
Voorbeeld boorprofiel van een exploratieput
Boorprofiel © Maitosap, Wikipedia
2. Bodemverbetering door bodemvervanging
Als de ondergrond onvoldoende draagvermogen heeft, kan het probleem worden opgelost door de grond te vervangen. Samenhangende en ongeschikte bodems zoals zacht slib, klei en organische grond worden vervangen door niet-cohesieve bodems zoals zand en grind. Het vervangende materiaal wordt aangebracht en verdicht in lagen van 30 tot 40 cm.
3. Verdichting van de ondergrond
Als de grond fundamenteel stabiel is en alleen de dichtheid onvoldoende is, kan deze ook worden verdicht. Bij niet-cohesieve bodems worden oppervlakte- of dieptevibratoren gebruikt. Samenhangende bodems kunnen worden verbeterd door aanstampen met toevoeging van grind of steenslag.
4. Diepe funderingen
Diepe funderingen bieden ook een alternatief voor niet-cohesieve bodems in de bovenste aardlagen. Hierbij worden de constructieve belastingen niet direct onder de constructie naar de ondergrond geleid, maar naar diepere, dragende grondlagen. Dit kan worden opgelost over een groot oppervlak met een funderingsplaat of als stripfundering. Als de hoofdbelasting van een gebouw wordt gedragen door kolommen, dan hebben deze een punt of enkele fundering nodig. Dit gebeurt door middel van zogenaamde paalfunderingen. Als materiaal worden houten, stalen of betonnen palen gebruikt. Diepe funderingen kunnen pas in detail worden gepland na een uitgebreid bodemonderzoek.
5. Injectie van vaste stoffen
Bij niet-cohesieve bodems of gespleten gesteente kan het draagvermogen worden vergroot door cementsuspensies of geleeroplossingen te injecteren. Vloermortel onder hoge druk wordt voornamelijk gebruikt voor het onderbouwen van bestaande eigendommen. De bestaande niet-cohesieve grond wordt losgemaakt door spoelen met water onder hoge druk en gebonden met cementsuspensie.
Behandeling van zettingsscheuren
Voor een verstandige behandeling en het langdurig wegwerken van opgetreden zettingsscheuren, dient eerst een nauwkeurig onderzoek naar de oorzaken te worden uitgevoerd. Hiervoor moet het type scheuren nader worden onderzocht en beoordeeld.
Haarscheurtjes zijn z. B. niet meer dan 0,2 mm breed en meestal onschadelijk. Het wordt problematisch als het breder is. In dergelijke gevallen is het zinvol om de ontwikkeling van de scheur te observeren en te documenteren. Om dit te doen, kunt u gewone foto's maken, het begin en einde van de scheur markeren met een pen en datum, of een pleisterteken aanbrengen dat open zal scheuren als de scheur verder breder wordt. Op deze manier kunt u nagaan of er in de toekomst bewegingen op de scheurflanken te verwachten zijn. Naast de technische beoordeling van de scheur, is deze beoordeling cruciaal voor het behandelen, repareren of juist verbergen van de scheur.
Als de scheur groter wordt of andere omstandigheden wijzen op een mogelijk constructiefout, moet zeker een bouwdeskundige worden ingeschakeld.
Belangrijke details voor scheurdiagnose:
- Scheurbreedte
- Scheurdiepte
- Verspreiding en verloop van de scheuren
- Scheur parallel en loodrecht op het componentoppervlak verschoven
- Crack leeftijd
- toekomstige bewegingen te verwachten op de scheurflanken
Behandelingsopties zijn:
1. Scheuren opvullen en de muur bepleisteren
Kleine, ongevaarlijke scheurtjes waarvan kan worden aangetoond dat ze niet meer “werken”, kunnen worden hersteld en permanent worden gesloten.
Binnen
- De scheur moet eerst worden weggekrast en met een schroevendraaier worden uitgespreid
- Spuit vervolgens de scheur in met acryl en strijk het oppervlak glad met een spatel.
- Nadat het acryl is opgedroogd, moet het opgevulde gebied worden bedekt met zelfklevende anti-scheurband van glasvezel.
- Nu kan de plek worden gepleisterd, behangen of geverfd.
Buiten
- Voorafgaand aan de verdere behandeling dient de scheur in een V-vorm te worden aangebracht zodat de randen meer hechtoppervlak krijgen. Het kan worden voorbehandeld met een doorslijpmachine of een hamer en beitel.
- Verf vervolgens de schoongemaakte gebieden met een diepe primer.
- Voordat u de pleister aanbrengt, legt u een strook versterkingsweefsel in het scheurgebied om het te laten stollen.
- Nu kan de scheur in twee lagen worden gepleisterd met de basis- en toppleister.
TIP
Maak gebruik van onze gratis offerteservice: vergelijk prijzen van vakmensen en bespaar tot 30 procent
2. Gebruik van spiraalankers en ankermortel
Met het gebruik van spiraalankers en ankermortel in metselwerk kunnen op lange termijn met relatief weinig inspanning scheuren worden verwijderd. De ankermortel wordt in de bedvoegen gebracht, die met bepaalde tussenpozen worden uitgefreesd. De spiraalankers worden vervolgens loodrecht op de scheur ingebed en ingegoten met een tweede laag ankermortel. Net als bij de wapening in beton, nemen de ankers de trekkrachten in het metselwerk op. Het gebouw wordt bij elkaar gehouden en de scheur kan niet meer uitzetten.
3. Scheurvoegen
Het scheurvoegen is een injectieproces waarbij zogenaamde boorpakkers in het metselwerk worden gestoken. De juiste afstand van de positionering is hierbij belangrijk zodat ze de scheur kruisen. De scheur wordt vervolgens afgedamd en er wordt mortel, cementsuspensie of injectiehars geïnjecteerd.
Behandeling van de oorzaken van langdurige instabiliteit
1. Versterking van de fundering
Een manier om het gebouw te stabiliseren, is door de bestaande fundering te versterken. Hiervoor wordt de ondergrond onder de fundering gestabiliseerd door het injecteren van een speciale hars. De procedure kan ook worden gebruikt om de fundering terug te brengen naar het oorspronkelijke niveau. Dit voorkomt instabiliteit en verdere scheuruitzetting.
2. Post formatie
In de postfundering worden de constructieve belastingen met behulp van palen naar grotere diepten geleid. Hiervoor worden voorgeperste segmentpalen in een zeer kleine ruimte vanuit een kopkuil onder de fundering gebracht. Segmenten worden in de aarde gedrukt totdat de vereiste voorpersbelasting is bereikt.
Door deze flexibele methode werkt de paal optimaal, zodat het gebouw kan worden ondersteund zonder verder te scheuren. Als de bestaande hellingen van de constructie of het onderdeel te groot zijn, kan de constructie ook verhoogd worden.
