Bouw een zwemvijver en spetter rond zonder chemicaliën - een goed alternatief voor zwembaden. Hier leest u hoe, waar en met wat u een zwemvijver moet aanleggen en hoe deze biotoop werkt.
Het is een klein zwemmeer in je eigen tuin en tegelijkertijd een biotoop die een leefgebied biedt aan planten en dieren. Helder, groen water en de natuurlijke beplanting maken de zwemvijver tot een echt pareltje.
Uw eigen mini-meer heeft een langetermijnplanning nodig. Bedenk goed waar en in welke vorm u de zwemvijver in uw tuin wilt aanleggen. Je kunt hem vanaf maart aantrekken. De waterplanten hebben genoeg tijd om wortel te schieten en te groeien in de lente en zomer. De laatste tijd voor de plant is september; als het later gebeurt, zullen de planten in de winter te vroeg stoppen met groeien.
In tegenstelling tot het kale, waterloze betonnen oppervlak van een zwembad is de zwemvijver in de winter een prachtig gezicht. Planten worden weerspiegeld in het wateroppervlak. Bij de juiste temperaturen onder nul vriest het en verandert het in een ijsbaan waar jong en oud = "" hun winterpret beleven.
De waterkwaliteit in de zwemvijver
Een zwemvijver is stilstaand water. Om echt geschikt te zijn om in te baden, hebben de planten die het schoonmaken voldoende ruimte nodig. De zwemvijver is opgedeeld in twee delen: een beplante ondiepe waterzone en een ongeplant zwembad in het midden of aan een uiteinde van de vijver. De waterplanten nemen ongeveer de helft tot driekwart van het oppervlak in beslag. De zwemvijver dient aangelegd te worden met een afmeting van minimaal 60 vierkante meter zodat deze geschikt is om in te zwemmen. Muren scheiden beide gebieden. Ze eindigen ongeveer 40 centimeter onder het wateroppervlak en breken de golven veroorzaakt door de zwemmers. Dit beschermt de gevoelige biotoop aan de rand van de vijver en voorkomt slibvorming in het zwembad terwijl het water kan circuleren.
Zowel in de zwemvijver als in de tuinvijver reinigt het water zichzelf bijna.
Biologisch evenwicht door micro-organismen, moeras- en waterplanten
In een zwemvijver zuivert het water zich voor een groot deel, net als in een natuurlijke vijver. Hoe dieper de zwemvijver is aangelegd en hoe uitgebreider het ondiepwatergebied, hoe beter de biologische zelfreiniging door planten en kleine organismen die zich in de ondiepe oeverzones nestelen. Zodra in het voorjaar algen bloeien, komen de micro-organismen (zoöplankton) in actie. Protozoa zoals watervlooien (daphnia) filteren de vijver en reinigen deze van algen, E. coli bacteriën en schimmelsporen. Moeras- en waterplanten verslinden voedingsstoffen en ontnemen de algen de basis van leven. Het biologische evenwicht is tot stand gebracht, het water klaart op.
Reinigingssystemen voor de zwemvijver
Zwemvijvers zijn in principe allemaal op dezelfde manier gebouwd, maar het water kan op verschillende manieren worden gezuiverd. De keuze voor een bepaald vijversysteem hangt af van uw eisen op het gebied van ecologie en waterkwaliteit. Een mogelijkheid is om met pompen het water in de zwemvijver meerdere uren per dag te laten circuleren zodat het verrijkt wordt met zuurstof. Dit bevordert de afbraakprocessen in het water. Pas op bij de installatie: pompen mogen niet in de vijver staan en moeten een veiligheidsschakelaar hebben die de geringste lekstroom blokkeert. De elektronica in de buitenruimte moet door een specialist worden geïnstalleerd.
Volgens een ander principe wordt op het diepste punt van de zwemvijver een drainagebuis aangelegd. Bladeren en plantendelen verzamelen zich in een schacht. Het water wordt gezuiverd in een beplant voorzuiveringsapparaat en spat via watervallen of een beekje terug in de zwemvijver. Het kan ook door een fijnfiltersysteem worden geleid.
Een andere variant van de zwemvijver berust volledig op natuurlijke reinigingsmechanismen. Aan de waterkwaliteit aangepaste planten maken de vijver helder, die volledig zonder pompen werkt.
Vanaf maart kunt u een zwemvijver aanleggen. Dit geeft de planten de tijd om in de lente en zomer wortel te schieten.
De stappen die komen kijken bij het aanleggen van een zwemvijver
In slechts twaalf dagen tijd kunt u in uw tuin een zwemvijver aanleggen of laten aanleggen. Het systeem is niet goedkoop. Maar als u uw eigen werk doet, bespaart u geld. Gespecialiseerde bedrijven rekenen per vierkante meter, afhankelijk van de apparatuur (folie, brug, pompen) en locatie. Moeilijke toegangswegen voor voertuigen en machines verhogen de kosten. Wie zijn eigen ding doet, bijvoorbeeld de folie legt of de scheidingswand opbouwt, bespaart geld. In ieder geval is het echter verstandig om een professional in te huren die de juiste apparatuur kan gebruiken om het werk te doen.
Eerst wordt het zwemgedeelte afgescheiden met zandzakken, beton, steen of larikshout. Geo-fleece dempt de vijverput, folie ligt over de betonnen en stenen muren en sluit het vijverbassin af. Zandzakken en houten constructies worden daarentegen op de folie gelegd. Een hek om de vijver en een brede ondiepe waterzone maken het wateroppervlak veilig voor kinderen.
Verschillende folies voor de zwemvijver
De basis van de zwemvijver is de folie. Het is verkrijgbaar in diktes van 1 tot 1,5 millimeter en in drie verschillende materialen. Ook hier moet je afwegen wat voor jou belangrijk is: PVC-folie is goedkoop en gemakkelijk te repareren, maar zowel productie als verwijdering belasten het milieu met gifstoffen.
Als alternatief is er de milieuvriendelijkere PE-folie verkrijgbaar, deze is wat stijver en moeilijker te repareren. Deze wortelwerende PE-folie wordt zonder weekmakers geproduceerd en heeft een ingebouwd PE-weefsel dat een hoge scheurvastheid garandeert. Een laag gewicht per oppervlakte-eenheid en afstemming op de gewenste afmetingen in de fabriek maken het leggen eenvoudig en voorkomen tijdrovend en vaak foutief lassen op de bouwplaats.
Folie van natuurlijk rubber bevat geen giftige stoffen, is buigzaam en gemakkelijk aan te brengen, zelfs in de kou. Het nadeel: het is maar in één stuk verkrijgbaar en het is ongeveer 30 procent duurder dan PVC.
Een zwemvijver is niet alleen een aanwinst voor de kinderen. Talloze levende wezens vinden er een habitat in.
Het onderhoud van de zwemvijver
Opdat het baden in de zwemvijver een plezier blijft, moet deze zorgvuldig worden onderhouden. Er zijn een aantal aspecten waarmee u rekening moet houden bij het aanleggen van een zwemvijver. Te zonnige of schaduwrijke locaties, de verkeerde planten en een te ondiepe vijver (het minimum is 1,60 meter) zorgen ervoor dat algen zich vermenigvuldigen. Fouten bij het aanleggen van de zwemvijver kunnen gaten in de liner veroorzaken. Vis de bladeren in de herfst uit het water, omdat ze het vervuilen met voedingsstoffen die goed voedsel zijn voor algen. Als er veel bomen bij de vijver staan, helpt het om een bladbeschermingsnet uit te zetten. In het voorjaar worden de planten teruggesnoeid. Een waterzuiger verwijdert slib van de vloer. De regeneratieruimte moet ongeveer om de vijf jaar van slib worden ontdaan.
De zwemvijver biedt ruimte aan schuwe waterdieren
Dieren zoals honden, eenden en vissen hebben geen plaats in de zwemvijver. Met hun uitwerpselen overladen ze het water met voedingsstoffen. Dit bevordert ook de algengroei. Vissen graven bodemslib op en eten kleine wezens die het water zuiveren. De zwemvijver is niettemin een paradijs voor levende wezens: salamanders en kikkers verstoppen zich in de gordel van riet, biezen en lisdodden. Libellen vinden daar een schuilplaats voor hun larven. Zwemmers hoeven niet te walgen van waterslakken, salamanders en kikkervisjes: de schuwe dieren vinden geen voedsel in het bad en blijven in de beschutting van de oever.
