Een scheur- en oneffen ondergrond als basis voor een vloerbedekking: dit garandeert een vloeiende dekvloer veel beter dan een conventionele dekvloer. Het vloeiende bouwmateriaal is echter niet voor elk project geschikt. We leggen uit voor welke bouwprojecten zelfnivellerende dekvloer perfect is en wanneer je deze moet missen. Ook leest u of u beter af bent met de gangbare calciumsulfaat dekvloer voor uw project of met cementdekvloer.
Tussen de vloerplaat of een vloerplaat en vloerbedekkingen bevindt zich een dekvloer die eventuele oneffenheden in de ondergrond compenseert. Vloeibare dekvloer is een optie die permanent kan worden geïnstalleerd. De naam komt voort uit het feit dat het bouwmateriaal soepel wordt verdeeld en niet moeizaam met een schop naar alle plaatsen hoeft te worden gebracht.
Hoe werkt de verwerking van een vloeiende dekvloer?
Het komt als droge mortelzakken naar de bouwplaats. Vervolgens moet het bouwmateriaal worden gemengd met water om te kunnen stromen. Een garde zorgt voor een massa zonder bubbels. De dekvloer wordt dan zwevend gelegd: bouwvakkers verspreiden de dekvloer over de vloer met behulp van een pomp en een waterslang. Het bouwmateriaal stroomt dan vanzelf over het gehele oppervlak, ook heerlijk in de hoeken. De vloeiende dekvloer is daardoor snel aan te brengen.
De droogtijd van de meest voorkomende variant op de markt, calciumsulfaat vloeiende dekvloer, is ongeveer zeven tot tien dagen. Het water waarmee het bouwmateriaal werd gemengd, moet verdampen. De droogtijd kan worden verkort: bij krachtig verwarmen of een technische droger. Correcte ventilatie versnelt ook het proces en wordt sowieso dringend aanbevolen. Doordat er allerlei soorten water verdampen, stijgt de luchtvochtigheid enorm. Dit vertraagt het droogproces van het bouwmateriaal.
Voor- en nadelen van zelfnivellerende dekvloer
voordelen
Een duidelijk pluspunt ten opzichte van een conventionele dekvloer: de gietvloer kan veel sneller worden gestrooid. Als het met een slang wordt aangevoerd, verspreidt het zich in een mum van tijd, terwijl de gewone dekvloer geleidelijk met een schop moet worden ingegoten. Ook prima bij een vloeiende dekvloer: het is zelfnivellerend. De zwaartekracht maakt het bouwmateriaal vanzelf perfect glad. Er ontstaat een uniform vloerniveau. In vergelijking met andere soorten dekvloeren zorgt een zelfnivellerende dekvloer voor een bijzonder vlak oppervlak. De bouwvakker moet de conventionele dekvloer zelf grondig gladstrijken. Dat kost tijd en is zelden perfect. Als u grote tegels erop wilt leggen, is het beter om een zelfnivellerende dekvloer te gebruiken. Over het algemeen biedt de variant meer ontwerpmogelijkheden.
U kunt uzelf ook de verdichting van een vloeiende dekvloer besparen - het gebeurt ook vanzelf. Doordat het materiaal vooraf met een garde is geroerd, blijven er nauwelijks poriën of luchtbellen over. Met conventionele dekvloeren is verdichten vervelend werk, en toch zijn er nog steeds luchtbellen of poriën in de diepere lagen. Zodat de conventionele dekvloer stabiel genoeg is en de vloer overal even veerkrachtig is, is een dikkere laag nodig dan bij een vloeiende dekvloer. Bij de normale variant kan het na enige tijd ook gebeuren dat het bouwmateriaal naar de rand zakt. Een zwevende dekvloer daarentegen is zeer stabiel. In de kelder of garage kan het zelfs op zichzelf als vloer dienen, in de woonkamer dient u de blootliggende dekvloer af te dichten.
Doordat een vloeiende dekvloer beduidend minder poreus is, is dit het ideale bouwmateriaal bij het leggen van vloerverwarming. Het vloeit ook betrouwbaar in elke hoek, zodat het perfect de elementen van de vloerverwarming omsluit. De verwarming wordt effectiever. Uw warmte komt sneller op het vloeroppervlak en wordt gelijkmatig verdeeld. Uit warmtebeelden blijkt dat vloerverwarming in een vloeiende dekvloer twee keer zo snel opwarmt.
Ook praktisch: de meest voorkomende variant op de markt, calciumsulfaat vloeiende dekvloer, krimpt nauwelijks als deze droogt - beduidend minder dan een normale cementdekvloer.
nadeel
Zelfs als een zelfnivellerende dekvloer duidelijke voordelen heeft ten opzichte van een conventionele dekvloer: het heeft niet altijd de voorkeur. Bij oude gebouwen waarvan de vloeren een minimale helling hebben, wordt het ineens een nadeel dat vloeiende dekvloer zichzelf verdeelt en de zwaartekracht volgt.
Terwijl normale cementdekvloer relatief ongevoelig is voor vocht, is calciumsulfaat-vloeiende dekvloer niet waterbestendig. Daarom is het niet geschikt voor buiten of vochtige ruimtes. In deze gevallen is zelfnivellerende cementdekvloer het betere alternatief. Maar let op: het cement zorgt ervoor dat deze variant bij het drogen meer krimpt. Het is mogelijk om calciumsulfaat vloeiende dekvloer toe te passen in de badkamer. Dan moet je ervoor zorgen dat het bouwmateriaal volledig is afgedicht.
Slecht nieuws voor hobby-doe-het-zelvers: Doe-het-zelvers is moeilijk met zelfnivellerende dekvloer, omdat voor de installatie pompen nodig zijn, die een gespecialiseerd bedrijf natuurlijk met zich meebrengt. Het vergt ook wat oefening.
Welke soorten zelfnivellerende dekvloeren zijn er?
Calciumsulfaat vloeiende dekvloer CFE
Deze variant, ook wel anhydriet egalisatiemortel genoemd, is de meest voorkomende op de markt. Calciumsulfaat (een voorloper van gips) werkt als bindmiddel. Het zorgt ervoor dat een vloeiende dekvloer bij het drogen nauwelijks krimpt. Daarom is een kleinere dikte nodig. Bovendien is anhydriet dekvloer maatvast en slechts minimaal poreus. Calciumsulfaat trekt echter vocht aan. Daarom is het alleen geschikt voor binnen (niet voor vochtige ruimtes), zeker niet voor buiten. Anhydriet vloeibare dekvloer heeft zeven tot tien dagen nodig om uit te harden.
Cementdekvloer CTF
Het is niet erg gevoelig voor vocht en daarom geschikt voor buitengebruik. De cementvariant krimpt bij droging echter sterker dan die met calciumsulfaat. Er is dus een dikkere laag en dus meer materiaal nodig. In moderne producten zorgen vezels voor minder scheuren. Een duidelijk nadeel als je snel wilt bouwen of renoveren: cementdekvloer heeft tot 30 dagen nodig om te drogen.
Vloeiende snelle dekvloer
Als het te lang duurt om calciumsulfaat gietvloer te drogen, moet u rondkijken voor een snelle dekvloer. Er is ook een vloeiende versie. Bouwchemische toevoegingen hebben meestal tot gevolg dat een deel van het water in de bouwstof zich bindt en niet hoeft te verdampen. De dekvloer kan al na één dag worden belopen en kan na zeven dagen worden bedekt. Een snelle dekvloer kost meer dan normaal.
Wat kost een vloeiende dekvloer?
In het geval van de klassieke calciumsulfaat gietvloer of anhydriet gietvloer, liggen de prijzen meestal tussen 14 en 23 euro per vierkante meter voor het materiaal en de installatie zelf, dus de vakman. De prijs stijgt met zo'n 1,50 tot 3 euro per vierkante meter als je het bouwmateriaal wilt laten verfijnen door het te schuren. Bij een gewone cementdekvloer zijn de materiaalkosten wat lager, maar moet er een dikkere laag aangebracht worden waardoor er meer bouwmateriaal nodig is.
