Een verstoorde darmflora bij honden is vaak de oorzaak van spijsverteringsproblemen. Deze komen voor in de vorm van buikpijn, diarree, verhoogde uitwerpselen en verhoogde productie van stinkende darmgassen. Prebiotica en probiotica bij honden hebben een positief effect op het gehele spijsverteringskanaal en stimuleren het immuunsysteem.
Het maagdarmkanaal als het grootste immuunorgaan in het lichaam
Het maagdarmkanaal omvat het gehele maagdarmkanaal en is het grootste immuunorgaan van het lichaam. De uit de voeding afgesplitste voedingsstoffen komen via een enorm uitwisselingsoppervlak in het lichaam terecht. Er zijn echter talrijke gevaren door gifstoffen, micro-organismen en parasieten. Een intacte darmflora beschermt het lichaam hiertegen.
Als immunologisch en stabiliserend ecosysteem is de darmflora een buitengewoon complex systeem. Triljoenen
- Bacteriën en gist
- Archaea (primordiale bacteriën) en
- Eukaryoten
Voorzie het organisme optimaal van essentiële voedingsstoffen en bescherm het tegen schadelijke stoffen.
Potentiële antigenen zoals vreemde eiwitten evalueren dit unieke ecosysteem positief en voorkomen zo een overmatige immuunreactie. Het krachtige immuunsysteem van het maagdarmkanaal elimineert schadelijke antigenen van giftige stoffen.
De balans van de darmflora is uiterst delicaat
Voorwaarde voor deze veeleisende functie is het evenwicht van het ecosysteem van de darmflora, dat zich aanpast aan de huidige situatie. Bij honden betekent dit dat het maagdarmkanaal went aan het hondenvoer dat regelmatig wordt gegeven en dat de antigenen die het bevat, als onschadelijk worden geclassificeerd.
Er zijn echter tal van invloeden die dit evenwicht verstoren. Dit kan het tijdelijk toedienen van medicatie zijn, een verandering in de voeding, een te hoog eiwitgehalte in de voeding of een infectie. In deze gevallen vermenigvuldigen schadelijke bacteriën en schimmels zich en verstoren ze de spijsvertering met de bekende gevolgen. Prebiotica en probiotica kunnen in dergelijke situaties een positief effect hebben op honden en het zelfgenezend vermogen van het spijsverteringsstelsel ondersteunen.
Wat zijn probiotica en prebiotica precies?
Prebiotica en probiotica bij honden tasten de darmkiemen (darmflora) en hun metabolische activiteit aan. Met name de ondersteuning van de darmflora door middel van probiotica als voeradditief heeft een traditie van meer dan 100 jaar en gaat terug op de Nobelprijswinnaar Metchnikoff. Hij ontwikkelde het probiotica-concept, dat met succes wordt toegepast in de menselijke geneeskunde. Bij honden is er momenteel een gebrek aan voldoende onderzoeken onder klinische omstandigheden om de positieve bevindingen van prebiotica en probiotica tot nu toe betrouwbaar te bevestigen.
Probiotica - gezonde micro-organismen
Probiotica zijn levende micro-organismen uit de groep van melkzuurbacteriën of gist. Als levend microbieel voeradditief kunnen probiotica het evenwicht van de darmflora in stand houden en door hun immuunstimulerende werking een algemeen positief effect hebben op de gezondheid. Omdat probiotica officieel als toevoegingsmiddelen voor diervoeding worden beschouwd, zijn ze onderhevig aan goedkeuring. Deze goedkeuring heeft momenteel alleen de bacterie van het geslacht Enterococcus faecium.
Prebiotica - onverteerbare koolhydraten
Prebiotica zijn meestal koolhydraten met een korte keten die onverteerbaar zijn voor de lichaamseigen enzymen. Deze onverteerbare prebiotica fermenteren de in de darmflora aanwezige micro-organismen en krijgen daardoor waardevolle voedingsstoffen voor hun groei.
Het gebruik van prebiotica bij honden met een gevoelige spijsvertering moet echter met de nodige omzichtigheid worden bezien, aangezien ongewenste micro-organismen ook prebiotica kunnen fermenteren en zo de voedingsstoffen verkrijgen die nodig zijn voor hun groei. Prebiotica worden verkregen uit cichorei, artisjok, sucrose of lactose.
De combinatie van probiotica en prebiotica resulteert in het voedingssupplement synbiotica.
Probiotica worden als voeradditief gegeven en hebben een positief effect op de gezondheid van de hond.
Hoe werken probiotica en prebiotica bij honden?
De effectiviteit van probiotica bij de mens krijgt al decennia veel aandacht. Bij een grote verscheidenheid aan ziekten, zoals diarree met verschillende oorzaken, is de toediening van probiotica een effectieve aanvullende therapie. De onderzoeken die op honden zijn uitgevoerd, hebben ook vergelijkbare resultaten opgeleverd, hoewel verdere onderzoeken onder klinische omstandigheden nodig zijn om een wetenschappelijk verantwoorde verklaring af te leggen. Op basis van eerdere ervaringen kunnen de positieve effecten van probiotica echter niet worden genegeerd.
De wetenschap gaat ervan uit dat probiotica enerzijds antimicrobiële stoffen produceren die een negatief effect hebben op schadelijke organismen. Aan de andere kant hebben zogenaamde "slechte organismen" minder kans om aan bestaande receptoren te koppelen. Dit is echter een voorwaarde om het genetisch verankerde effect te bereiken.
Een ander effect dat de wetenschap vermoedt, is het zogenaamde mucosale immunomodulerende effect. Deskundigen verstaan onder dit de positieve invloed op het immuunsysteem door het vrijkomen van farmacologisch actieve stoffen via de slijmvliezen van het maagdarmkanaal.
Wanneer heeft het zin om prebiotica en probiotica aan honden te geven?
Voeradditieven zoals prebiotica en probiotica mogen in principe alleen aan honden worden gegeven als dat nodig is. Hoewel probiotica in de handel verkrijgbaar zijn als pure voedingssupplementen, worden prebiotica aangetroffen in hondenvoer van hoge kwaliteit in de vorm van afvallen waaruit de suiker is verwijderd. Het gebruik wordt vergemakkelijkt door de overwegend natuurlijke, plantaardige oorsprong van de onverteerbare koolhydraten. Voornamelijk afvallen of schnitzel van wortelen, appels en suikerbieten, evenals witlofwortels of artisjokken behoren tot de leveranciers van prebiotica.
Indicaties voor probiotica zijn spijsverteringsstoornissen zoals diarree, flatulentie of profylactisch gebruik van antibiotica.
Let op: Prebiotica dienen als voedingsstoffen voor ongewenste micro-organismen. Daarom moet het gebruik bij diarree worden besproken met de dierenarts.
Voordat u uw hond supplementen geeft, kunt u het beste met een dierenarts praten.
Prebiotica en probiotica bij honden helpen bij de behandeling
Gerichte therapie is vereist als een hond al last heeft van indigestie. Het gebruik van probiotica als ondersteunende maatregel kan hier worden gebruikt. Dit geldt voor geschikte diëten in dezelfde mate als voor de toediening van antibiotica in het geval van bewezen bacteriële en langdurige infecties van het maagdarmkanaal.
Wist al? Een verstoorde darmflora tast de aanvoer van sporenelementen en vitamines aan het lichaam aan. Daarom is het geven van mineralen en vitamines een onderdeel van de behandeling van spijsverteringsstoornissen.
Als er andere oorzaken zijn waarvoor geen medicatie nodig is, krijgt de hond licht voer.
- eiwitarm en goed verteerbaar voer
- Vitaminen A, E en B12 in een hoeveelheid van twee tot drie keer de dagelijkse behoefte
- Probiotica en prebiotica
Het geschenk van de "Morozchen-wortelsoep" is succesvol voor diarree. Het bestaat uitsluitend uit wortelen, een beetje zout of als alternatief vleesbouillon. Hierdoor is de toediening van antibiotica vaak overbodig, wat ook de darmflora aantast.
Let op: Als spijsverteringsstoornissen langer dan twee dagen aanhouden, moet de dierenarts worden geraadpleegd om levensbedreigende situaties te voorkomen.
Preventieve maatregelen voorkomen spijsverteringsproblemen
Hondenbezitters kunnen met eenvoudige middelen schadelijke invloeden op de darmflora vermijden.
- geen plotselinge verandering van voer
- Vermijd eiwitten die moeilijk verteerbaar zijn of te gedoseerd zijn
- Vermijd overmatige hoeveelheden koolhydraten
- Lactosehoudende zuivelproducten kunnen een negatief effect hebben
- Stop met het eten van aas en andere onbekende stoffen
Tip: Een onontdekte ontsteking van de alvleesklier verstoort vaak de darmflora. In het geval van terugkerende spijsverteringsstoornissen, moeten hondenbezitters hierover met hun dierenarts praten.
