De pimpelmees behoort tot de mezenfamilie en is een van de meest voorkomende broedvogelsoorten in Midden-Europa. Uw verenkleed is uniek voor ons, dus de pimpelmees kan gemakkelijk worden geïdentificeerd.
Het vogeltje bereikt een grootte van twaalf centimeter en een gewicht van tien gram en is daarmee half zo groot als een mus. Ondanks hun bescheiden formaat zijn pimpelmezen zeer zelfverzekerde vogels. Ze claimen luidruchtig voedselgebieden tegen andere vogelsoorten en jagen ze vaak zelfs weg. Als ze niet werden gedood door grotere vogels of vraatzuchtige zoogdieren zoals marter toen ze jong waren, kunnen pimpelmezen wel drie jaar oud zijn = "".
leefgebied
Pimpelmezen verblijven van nature graag in loof- of gemengde naaldbossen, maar geven de voorkeur aan loof- of gemengde loofbossen met een groot aantal eiken. In pure naaldbossen worden ze echter bijna helemaal niet gevonden. Tuinen worden ook niet als een optimale broedhabitat beschouwd, omdat de aanvoer van rupsen voor het grootbrengen van jongen vaak onvoldoende is. Ze zijn te vinden in de buurt van mensen in groene ruimtes, boomgaarden en halfopen cultuurlandschappen met individuele bomen en heggen. In de winter verhuizen pimpelmezen vaak naar rietgebieden omdat ze daar nog voldoende voedsel kunnen vinden, overwinterende insectenlarven en poppen.
Voortplanting, nest en koppeling
Pimpelmezen leven in anonieme koppels, winterkoppels genoemd, buiten de paartijd. Ze ontwikkelen zich vrij snel en zijn geslachtsrijp voor hun eerste verjaardag. Na het verbreken van de anonieme vereniging - januari / februari - komen vrij snel koppels tevoorschijn. De koppels zoeken een territorium op en claimen het voor zichzelf: het mannetje maakt indruk met zijn territorium zingend en verdedigt het tegen indringers.
Nadat de territoria zijn opgehelderd, beginnen de pimpelmezen een nestplaats te kiezen. Boomtoppen, spleten of holtes die zijn opgevuld met mos, droge stengels, kleine twijgen, haar en veren dienen als broedplaatsen. Als het nest klaar is, voelt het mannetje zijn kans, vliegt enkele dagen verkering en mag, nadat ze overtuigd is, eindelijk zijn partner gelukkig maken. Vanaf april legt de vrouwelijke pimpelmees één keer tussen de zeven en dertien eieren. Nadat de kuikens zijn uitgekomen, worden ze twee tot drie weken door hun ouders verwend en gevoed; dan zijn ze volwaardig.
Nadat de pimpelmeeskuikens zijn uitgekomen, worden ze nog twee tot drie weken door hun ouders in de watten gelegd en gevoerd; dan zijn ze volwaardig.
voedsel
Pimpelmezen voeden zich met kleine insecten zoals vlinders of kevers en hun larven, maar ook met bloemen, bessen, zaden of knoppen. In de herfst en winter, wanneer de voedselvoorziening in het bos en veld afneemt, zijn pimpelmezen vaak te gast bij vogelvoeders en mezenknoedels. Hier kun je ze ook ondersteboven zien eten. De vogels vliegen vaak in kleine kuddes van voederplaats naar voederplaats. Deze dagtochten volgen een zich dagelijks herhalend patroon waarbij het tijdstip en de volgorde van voederplaatsen ongeveer hetzelfde blijven.
zingen
De pimpelmezen hebben een kenmerkende stem en verschillen van andere meesensoorten die in Duitsland leven. Hun zang is strofisch en varieert van lieftallige oproepen tot heldere zilveren trillers. Deze vogels gebruiken een levendige, heldere "sisisüdu" als lokroep, een zeer luid zeurende "Tscherretetetet" wanneer ze opgewonden zijn. Het typische, klokachtige districtsnummer begint met twee hoge elementen, gevolgd door een wat langere triller-achtige reeks klanken "2tsi-tsi-tirrrr".
distributie
Pimpelmezen behoren tot de meest voorkomende broedvogelsoorten in Centraal-Europa en zijn overal wijdverspreid behalve in IJsland, Noord-Schotland en Scandinavië. Hun bereik strekt zich uit van het noorden tot Iran, Klein-Azië en Noordwest-Afrika. Pimpelmezen koloniseren grotendeels het laagland, maar zijn ook te vinden in bergdalen. In de Kaukasus leven ze bijvoorbeeld tot een hoogte van ongeveer 3.500 meter.
Gevaar
In studies van meerdere jaren, of een langetermijnvergelijking, wordt vaak aangetoond dat de hoogtelimiet voor pimpelmezen naar boven verschuift. Dit kan te wijten zijn aan het broeikaseffect en de veranderingen in habitat veroorzaakt door bossterfte.
