Hoe dichter en kouder een bouwmateriaal, hoe meer waterdamp uit de kamerlucht er als condensaat op wordt afgezet. Blijvend vocht kan tot structurele schade leiden. Aan de andere kant regelen materialen die aanvankelijk vocht opnemen en geleidelijk weer afgeven het binnenklimaat - ze zeggen: ze staan open voor diffusie, dat wil zeggen open voor de diffusie van stoom.
Het probleem: dampdrukgradiënt
Huisbewoners koken, douchen, zweten: in een vierpersoonshuishouden vult dagelijks 10 tot 12 liter waterdamp de kamerlucht. De gasvormige moleculen worden gelijkmatig over de kamer verdeeld en genereren een bepaalde dampspanning, de relatieve vochtigheid. Dampspanning kan ook buiten worden gemeten. Als het overeenkomt met de relatieve vochtigheid in huis, is er een evenwicht. Is de dampdruk in de woning echter hoger of lager dan de relatieve vochtigheid buiten, dan spreken we van een dampdrukgradiënt. De dampspanning ontsnapt naar de lagedrukzijde van het onderdeel, het diffundeert. Hierdoor ontstaat een evenwichtige stroom, de diffusie.
Diffusie-open bouwmaterialen of componenten als vochtbuffer
Bouwmaterialen of componenten die weinig weerstand bieden tegen dampspanning worden diffusie-open genoemd. Bouwers die gezond willen leven, waarderen de voordelen van waterdampdoorlatende wanden, plafonds en daken: als de ruimte vochtig is, slaan ze watermoleculen op in het oppervlak. In ruil daarvoor geven ze vocht af aan de kamerlucht als deze te droog is. De buffer werkt langzaam, binnen enkele uren of zelfs dagen, en slechts ongeveer 2 procent van de luchtvochtigheid in de kamer passeert de component.
Diffusie-open componenten, luchtdichte omhulling
Door diffusie worden kookdampen en badstoom niet verwijderd, omdat de stoommoleculen niet door componenten met een luchtstroom bewegen - er zijn geen 'ademende' wanden. Als er tocht is, heeft Your-Best-Home.net open voegen en verliest het onnodig warmte. Daarom let men tegenwoordig op een luchtdichte bouwschil. De Energiebesparingsverordening (EnEV) schrijft ze voor voor nieuwbouw. Een voordeel met risico's - het is des te belangrijker om goed te ventileren.
Hoe open voor diffusie is een stof? De Sd-waarde
Bouwmaterialen zijn in verschillende mate bestand tegen stoom. Hoe dik het is vergeleken met een 100 centimeter dikke luchtlaag, blijkt uit de dampdiffusieweerstandsfactor µ - hoe kleiner het is, hoe gemakkelijker waterdamp doordringt. Een dichte materiaalstructuur met een dampdiffusieweerstandswaarde van meer dan 100 µ wordt beschouwd als een dampremmende laag, bijvoorbeeld bitumenlasplaten. Dampvertragers zijn materialen die dampdiffusie vertragen, maar niet voorkomen. Doorslaggevend is echter niet alleen de dampdiffusieweerstandsfactor µ. Het hangt ook af van hoe dik de component is - hoe dikker, hoe minder diffusie-doorlatend. Daarom wordt de dikte vermenigvuldigd met de dampdiffusieweerstandsfactor µ. Het resultaat: de luchtlaagdikte gelijk aan waterdampdiffusie, de zogenaamde Sd-waarde.
| SD-waarde | belang |
|---|---|
| onder 0,5 µ | open voor verspreiding |
| 0,5 tot 1.500 µ | diffusieremmend / dampscherm |
| meer dan 1.500 µ | diffusiedicht / dampscherm |
Constructie open voor diffusie: daarom is het de moeite waard
Een dampdoorlatende constructie verbetert merkbaar het binnenklimaat. Ook verkleint het de kans op schimmelvorming in de luchtdichte nieuwbouw. Natuurlijke materialen zijn vereist voor een constructie die openstaat voor diffusie. Je doet dus ook iets goeds voor het milieu. Als u ecologisch wilt bouwen, moet u niet zonder.
Een dampdoorlatende thermische isolatie werkt het beste met een bouwmateriaal op basis van hout, zoals houtvezel of cellulose. Om de hele muur buiten, in het midden en binnen perfect doorlatend op te bouwen - zonder dat er vocht van buitenaf binnendringt - kun je het beste een deskundige raadplegen. Een architect kan u daarbij helpen. Veel bekende fabrikanten van geprefabriceerde huizen bieden dampdoorlatende muren - het is de moeite waard om te vragen.
Diffusie-open verven en behang
Alle diffusie-open constructie is echter voor de kat als behang en verf het positieve effect weer teniet doen. Het is daarom aan te raden om de muur te ontwerpen met mineraal pleisterwerk of met rauhfaserbehang van papier. Deze dient u te schilderen met een natuurlijke verf, bijvoorbeeld silicaatverf of krijtverf, in geen geval met kunsthars-emulsieverf of zelfs latexverf. Vliesbehang is eigenlijk open voor diffusie - hun behangbasis en speciale lijm verminderen het effect. Een geweldige dampdoorlatende combinatie: klei verf met kleipleister eronder.
