Wanden correct voorbereiden: pleisterfouten en onvolkomenheden herstellen

Wanden correct voorbereiden: pleisterfouten en onvolkomenheden herstellen

De basispleister op wanden en plafonds wordt meestal maar één keer aangebracht. Bij latere renovatie- of renovatiewerkzaamheden dient het dan als basis voor verdere coatings, zoals sierpleister, behang of verf.

Voordat u kunt gaan schilderen of behangen, zijn meestal kleine of grote reparaties aan de ondergrond nodig. De meest voorkomende reparatiewerkzaamheden zijn het dichten van oude deuvel- of spijkergaatjes, het opvullen of overbruggen van scheuren en - vooral in oude gebouwen - het repareren van holle plekken op of onder het pleisterwerk.

Herstel de muur met plamuur © rodimovpavel, fotolia.com

Zoek en diagnosticeer slechte reiniging

Voordat met de reparatie wordt begonnen, is er een diagnose van de bestaande defecten. Sommige fouten kunt u op het eerste gezicht herkennen, andere vereisen een meer gedetailleerd onderzoek. Neem voldoende tijd voor de diagnose om er zeker van te zijn dat de ondergrond aan alle eisen voldoet. Over het hoofd gezien of onjuist behandelde onvolkomenheden kunnen ertoe leiden dat volgende coatings niet lang meegaan of er niet zo mooi uitzien als ze zouden kunnen - en in het ergste geval betekent dit omslachtige nabewerkingen en aanzienlijke extra kosten.

Controleer de muur voordat u deze verder behandelt en pleistert

Er zijn verschillende handmatige testmethoden om de ondergrond te beoordelen:

  1. Illusie

    Bekijk het pleisteroppervlak nauwkeurig om losse en afgebladderde plekken, scheuren, vlekken, vuil, uitbloeiingen en aangroei te identificeren. Bij vochtige muren, algengroei, schimmel of kristallijne uitbloeiingen moeten eerst de oorzaken worden bepaald en weggenomen. Dat kan veel betekenen - van het laten drogen van de muur, het gebruik van een hogedrukreiniger of chemisch middel, tot het opnieuw opbouwen van het gipsysteem of het fundamenteel renoveren van de muur.

  2. Kloptest

    Door met een hamer te tikken, zie je losse plekken en hoor je of er holtes achter de pleister zitten. Verwijder losse, kruimelige of losse delen en maak diepere holtes toegankelijk zodat ze gevuld kunnen worden.

  3. Kras- en wrijftest

    Hiermee kunt u de sterkte van de pleister beoordelen. U kunt zien of de pleister dichtslibt door er gewoon met uw hand over te gaan. Afhankelijk van het type pleisterwerk kunt u het oppervlak verstevigen met een diepe primer, schuren verminderen door grondig te reinigen of het oppervlak nog verder opruwen en daarna gladstrijken met plamuur.

  4. Bevochtigingstest

    Gebruik een penseel of een penseel om water over het gipsoppervlak te verspreiden. Hierdoor zijn haarscheurtjes zichtbaar en zie je ook direct of het oppervlak gelijkmatig of ongelijkmatig stofzuigt. Als het water wegloopt, is het raadzaam om het oppervlak voor verdere behandeling op te ruwen zodat coatings beter hechten. Bij sterk zuigende muren kan een diepe primer, grondige voorbevochtiging of voorlakken met verdunde verf helpen - afhankelijk van de ondergrond en het geplande muurontwerp.

  5. Snijtest met plakbandtest
    Deze geeft aan hoe stabiel de ondergrond is. Maak met een oud mes of koker een aantal parallelle sneden op een kleine afstand (ongeveer 1-2 cm), die elkaar kruisen zoals bij het hekje (#). Je kunt al zien of delen van het substraat tussen de sneden of op de snijpunten afbladderen of afbladderen. Druk vervolgens een strook stevig transparant plakband op de plek, trek deze er met een ruk af en kijk wat er vastzit.
  6. Alkaliteitstest
    Deze methode wordt door professionals gebruikt om de pH van de pleister te bepalen. Er worden speciale indicatorstrips of oplossingen gebruikt. Een alkalisch reagerende minerale pleister mag met sommige verven niet worden bekleed. In het geval van betonnen muren kan de alkaliteitstest informatie geven over mogelijke corrosie (roest) op de stalen wapening.
Let op: Als u de pleister maar op enkele plaatsen vernieuwt, gebruik dan een pleister met dezelfde druksterkte. Als het gepleisterde oppervlak meer drukvast is dan het omliggende pleisterwerk, bestaat het risico dat het reparatiegebied later afschilfert, weer losraakt of eruit valt.

Met problematische muren, b.v. B. schimmelgroei, ernstige beschadiging, onduidelijke of andere oppervlakken, het is raadzaam om een ​​professional uit te laten voeren bij de test. Een gespecialiseerd bedrijf kan u ook tips geven over geschikte reparatiemethoden of uitgebreide reparaties en vernieuwingen machinaal uitvoeren.

Tip: Vind de goedkoopste schilders en stukadoors, vergelijk aanbiedingen en bespaar.

Diverse scheuren en passende reparatiemethoden

Barst in de muur © animaflora, fotolia.com

Er zijn verschillende soorten scheuren en niet elke scheur kan permanent worden verwijderd. Kies, afhankelijk van het type scheur, de meest geschikte methode om te verbergen, opvullen, overbruggen of versterken.

  1. Haarscheurtjes en netwerkscheuren

    Fijn netwerk en haarscheurtjes ontstaan ​​door een verkeerde samenstelling of een verkeerde verwerking van de pleister. Door temperatuurschommelingen, luchtvochtigheid en de tand des tijds worden de scheuren groter en worden ze zichtbaar door vuil. Ze zijn echter slechts oppervlakkig en dringen niet door in de pleister. U kunt snel individuele scheuren in het oppervlak herstellen met plamuur. Voor het overbruggen van grote oppervlakken zijn er speciale scheuroverbruggende systemen, bestaande uit glasvezelvlies en een elastische coating op basis van dispersie.

  2. Krimpscheuren en voegscheuren

    Deze scheuren komen voornamelijk voor bij muurverbindingen, b.v. B. als bouwstoffen te vers zijn verwerkt of droogtijden niet zijn aangehouden. Om ze te herstellen, worden elastische, scheurvaste versterkingen van synthetisch vezelweefsel aanbevolen, die met een versterkingslijm op de ondergrond worden bevestigd en later dienen als stabiele basis voor verdere coatings.

  3. Structurele scheuren

    Structurele dynamische scheuren worden veroorzaakt door spanningen of bewegingen in de constructie, b.v. B. door verschillende graden van uitzetting van de bouwmaterialen, "werkend" hout, meegevende muren, trillingen of verzakking van de grond. Hier is het raadzaam om dubbele wapening aan te brengen. Hiervoor wordt een scheurbrug bevestigd met een speciale lijm die het verloop van de scheur volgt. Hierover wordt vervolgens de wapening van kunstvezelweefsel aangebracht en tot slot wordt de elastische tussen- of toplaag aangebracht.

Wand voorbereiden: Scheuren dienen goed hersteld te worden Let op: Bij scheuren die niet blijvend verwijderd kunnen worden zorgt een elastische tussen- of toplaag ervoor dat het oppervlak niet opnieuw scheurt. Om het scheurversterkingssysteem compleet te maken, kunt u ook kunstharspleister met hoge elasticiteit gebruiken.

Interessante artikelen...