Allergieën zijn een van de meest voorkomende chronische ziekten. De allergoloog of huisarts kan verschillende testmethoden gebruiken om dit te diagnosticeren. In dit artikel maken we duidelijk wat het testen kost en of de zorgverzekering de kosten vergoedt. U vindt hier ook veel belangrijke informatie over dit onderwerp.
Wat is een allergietest?
Kostencontrole: Een allergie is een reactie van het immuunsysteem op onschadelijke stoffen zoals pollen, bepaalde voedingsmiddelen of dierlijk haar. De allergenen sensibiliseren het immuunsysteem en dit produceert antistoffen. Bij hernieuwd contact met de trigger van de allergie treden ernstige symptomen op. Typisch zijn:
- rode ogen
- Niezen
- hoesten
- Kortademigheid
- Loopneus
- huiduitslag
Wat kost de allergietest?
Er zijn allergietesten voor thuis en sommige kunnen door een arts worden gedaan.
Kostencontrole: hoeveel een allergietest kost, kan niet consistent worden gekwantificeerd. Dit hangt af van het aantal en type testoplossingen dat wordt gebruikt en of er een huidtest of bloedtest wordt uitgevoerd.
| Kostenoverzicht | prijs |
|---|---|
| Zelftest voor thuis | 20 - 100 EUR |
| Allergietest bij de dokter | 300 - 500 EUR |
Houd er rekening mee dat deze informatie slechts een ruwe richtlijn is.
Betaalt de zorgverzekeraar de allergietest?
Kostencontrole: De kosten voor de meest voorkomende testprocedures worden meestal gedekt door de wettelijke ziektekostenverzekering. De enige voorwaarde hiervoor is dat de arts verklaart dat het onderzoek zinvol is.
Als u lid bent van een particuliere zorgverzekeraar, worden de kosten ook vergoed door de verzekeringsmaatschappij. Hier geldt echter hetzelfde: de arts moet vermoeden dat een allergie de oorzaak is van uw klachten.
Als u er absoluut zeker van wilt zijn dat uw ziektekostenverzekering de test betaalt, moet u de acceptatie vóór de test laten bevestigen.
Hoe werkt de allergietest van de dokter?
Kostencontrole: er zijn verschillende diagnostische opties . Een bloedtest (in vitro antilichaamtest) wordt vrij vaak gedaan. Het bloed wordt onderzocht op stoffen die informatie kunnen geven over een bestaande allergie.
Een veelgebruikte methode is de dokterspriktest.
De priktest is snel en eenvoudig uit te voeren . De arts brengt het allergeen op de huid aan, meestal op de onderarm. Dit wordt dan licht bekrast. De arts observeert nu of er symptomen als roodheid, zwelling of blaren optreden.
Voedsel is een van de meest voorkomende allergische triggers. De fysieke reactie op bepaalde voedingsmiddelen kan worden aangetoond met een provocatietest . Om dit te doen, inhaleert u een kleine dosis van de verdachte stof. De arts meet tegelijkertijd de longfunctie. Als dit afneemt, is het allergeen zonder enige twijfel geïdentificeerd.
Brengt een allergietest ook risico's met zich mee?
Kostencontrole: Elke allergietest brengt het risico van sterke reacties met zich mee, zoals
- Hartkloppingen,
- Kortademigheid,
- malaise
tot allergische shock. Daarom heeft de arts altijd een noodmedicatie klaarliggen voor allergietesten. Ook na de toets moet je minimaal een half uur in de praktijk blijven.
Wanneer moet er geen test worden gedaan?
Als u risico loopt op ernstige allergische reacties, mag u geen allergietest doen.
Kostencontrole: het is bijna altijd logisch om het triggerende allergeen te kennen, omdat dit de enige manier is om overmatig contact te voorkomen. Er mag geen allergietest worden gedaan:
- Als er een zeer hoog risico is op ernstige allergische reacties door de test.
- U heeft huidaandoeningen in het vereiste testgebied.
- Als u zwanger bent.
- Als u bètablokkers gebruikt.
Zijn allergietesten thuis zinvol?
Kostencontrole: Als u vermoedt dat u aan een allergie lijdt, kunt u eerst zelf een test uitvoeren. Deze kunt u bijvoorbeeld op internet of in de apotheek krijgen. Zelftests mogen echter niet als een betrouwbare diagnose worden beschouwd.
Daarom is het raadzaam om, als deze test de overgevoeligheid bevestigt, een arts te raadplegen voor verdere opheldering.
Wat zijn de meest voorkomende allergietriggers?
Kostencheck: We hebben deze allergenen duidelijk samengevat in de volgende tabel:
| Kunst | Triggerende stoffen |
|---|---|
| Inhalatieallergeen | Gras- en bloempollen, schimmelsporen, bloem, huisstof, bestanddelen van dierenhaar, vluchtige oplosmiddelen |
| voedsel | Melkeiwitten, zuivelproducten, eieren, vlees, schaaldieren, levensmiddelenadditieven, noten, zaden, fruit, groenten, soja |
| Contact allergenen | Wol, zijde, kleurstoffen, oplosmiddelen, cosmetische producten, oogdruppels, reinigingsmiddelen voor contactlenzen, plantafscheidingen, latex, metalen (nikkel, zilver, koper, zink) |
| medicijn | Bepaalde antibiotica of vreemde eiwitten in oplossingen voor injectie |
| Insecticide | Deze komen door een beet in het lichaam (bij, wesp, zwarte vlieg) |
De allergie werd vastgesteld. Wat gebeurt er nu?
Kostencontrole: het hangt ervan af aan welke allergie u lijdt. De hoogste prioriteit is het vermijden van contact met allergische triggers, zoals pollen of dierenhaar.
Bovendien zijn er tegenwoordig verschillende medicijnen beschikbaar die de reactie verlichten. Acute therapie verbetert de overgevoeligheid echter niet permanent en kan het risico op verslechtering niet verminderen.
Een desensibilisatie (allergievaccinatie) kan zeer nuttig zijn . Het doel van deze behandelvorm is om het lichaam geleidelijk aan te laten wennen aan de allergene stof. De kosten voor deze veelal meerjarige therapie komen vrijwel altijd voor rekening van de zorgverzekeraars.
