Een bankgarantie is altijd van belang wanneer een zakenpartner, zoals een verhuurder, om aanvullende financiële zekerheid vraagt die de contractpartner, in dit geval de huurder, niet kan bieden. De bank garandeert dan deze dienst te verlenen in geval van nood.
Bankgarantie: de essentie in het kort
- Een bankgarantie biedt een contractpartner financiële zekerheid.
- Het gaat echter gepaard met kosten voor de schuldenaar.
- Een garantie krijgen van de bank is niet langer eenvoudig.
- In de regel geeft de huisbank een bankgarantie af. Het vereist echter bepaalde documenten.
Wat is een bankgarantie?
Een bankgarantie is een belofte om te betalen. De bank verbindt zich ertoe financiële verantwoordelijkheid te nemen tegenover een derde indien de contractant niet kan of wil betalen.
Voor een bankgarantie sluit de bank een contract af met een persoon (de debiteur) in overeenstemming met artikel 1, nummer 8 van de Duitse bankwet (KWG). In dit contract, dat ook wel "bankgarantie" of "garantiekrediet" wordt genoemd, verplicht de bank zich niet om onmiddellijk geld te verstrekken, zoals het geval is bij een leningsovereenkomst of bouwfinanciering. In plaats daarvan is de bank via dit contract aansprakelijk voor haar kredietwaardigheid. Het wordt een garantsteller in overeenstemming met artikel 765 van het Duitse burgerlijk wetboek (BGB). Het gaat dus niet om een geldlening, maar om een lening.
Deze lening in de vorm van een bankgarantie zorgt er dan voor dat een derde partij, namelijk de schuldeiser, meer zekerheid heeft in de contractuele zaken met de schuldenaar. Mocht deze niet meer aan zijn uitkering kunnen of willen voldoen, bijvoorbeeld omdat hij persoonlijk faillissement heeft aangevraagd, dan kan de schuldeiser zijn vorderingen rechtstreeks bij de bank indienen.
Bij een bankgarantie is er altijd een contractuele relatie tussen drie partijen:
- De bank is de borgsteller.
- De bankklant is de schuldenaar.
- De schuldeiser van de bankklant is de begunstigde van de bankgarantie.
Voorbeeld: meneer Sommer wil verhuizen naar een nieuw huurappartement. Voor het ondertekenen van het huurcontract vraagt de verhuurder, de heer Winter, een garantie van de bank. Dit is om de huurwaarborg te garanderen. Indien de heer Sommer als huurder een dergelijke bankgarantie sluit, verbindt de bank zich ertoe de verantwoordelijkheid te nemen voor openstaande betalingen aan de heer Winter als de heer Sommer niet kan of wil betalen.
Hoe veilig is een bankgarantie?
Een bankgarantie wordt over het algemeen als een hoog beveiligingsniveau beschouwd. Het mislukken van een dergelijke garantie is immers relatief onwaarschijnlijk vanwege de liquiditeit achter de verschillende kredietinstellingen.
Bij het afgeven van een bankgarantie dienen crediteuren echter goed op te letten welke kredietinstelling garant staat voor de debiteur. Als bekend is dat de bank ziek is of al in grote financiële moeilijkheden verkeert, kan de bankgarantie ook op wankele voeten staan. In het ergste geval moet de schuldeiser terugvallen op de garantie en komt hij er dan achter dat de bank niet meer aan de verplichting kan voldoen.
Een bankgarantie krijgen is meestal een veilige gok.
Wat kost een bankgarantie?
Een bankgarantie is geen lening in klassieke zin. Er wordt geen geld uitgeleend, dus er is geen rente verschuldigd. De kosten voor de garantie zijn dus niet gebaseerd op de huidige leningrente. In plaats daarvan zijn de kosten voor een bankgarantie of het garantiekrediet afhankelijk van twee factoren:
- Bedrag van het gegarandeerde bedrag
- Kredietwaardigheid van de schuldenaar
In principe kan men stellen dat hoe hoger het te garanderen bedrag, hoe hoger de kosten voor de bankgarantie. Een garantie van 5.000 euro gaat dus gepaard met lagere kosten voor de debiteur dan een bankgarantie van 50.000 euro. Daarnaast is de kredietwaardigheid van de schuldenaar essentieel. Het zogenaamde wanbetalingsrisico of het individuele aansprakelijkheidsrisico van de bank hangt ervan af. Hoe lager de kredietwaardigheid, hoe duurder de bankgarantie wordt.
Als het om kosten gaat, spreekt men van de zogenaamde garantieprovisie. In principe kan worden uitgegaan van een garantieprovisie van circa 0,8 à 5 procent van het garantiebedrag per jaar. Met een bankgarantie van 2.000 euro zijn jaarlijkse kosten van 16 tot 100 euro te verwachten. De kosten voor de bankgarantie zijn maandelijks of jaarlijks verschuldigd, afhankelijk van de bank en het contract.
Waarom spreken we niet van "vergoedingen" als we het hebben over een bankgarantie?
Dat de kosten voor een bankgarantie niet 'vergoedingen' worden genoemd, heeft te maken met het feit dat er geen vergoedingen voor diensten zijn, maar provisies. Een bankgarantie is in eerste instantie niets meer dan een zogenaamde voorwaardelijke verplichting, dus het is nog niet duidelijk of de bank daadwerkelijk zal moeten betalen. Zo wordt in eerste instantie slechts één dienst afgesproken waarvoor de bijbehorende garantieprovisie in rekening wordt gebracht.
De garantieprovisie ligt in principe onder de huidige marktrente, aangezien de bank in eerste instantie geen geld hoeft te verstrekken vanwege de voorwaardelijke verplichting. Ook bij een bankgarantie wordt het wanbetalingsrisico doorgaans lager gewogen dan bij een klassieke leningsovereenkomst. Debiteuren hebben in de regel de mogelijkheid om een hogere bankgarantie te krijgen dan bij een lening.
Hoe krijg je een bankgarantie?
Om een bankgarantie te krijgen, dienen geïnteresseerden eerst contact op te nemen met uw huisbank. In de regel is het het gemakkelijkst om daar een bankgarantie te krijgen, op voorwaarde dat de desbetreffende bank nog garantiekredieten heeft in het kader van de dienstverlening. Een vergelijking van de voorwaarden van andere banken is echter zeker zinvol, op voorwaarde dat zij ook overeenkomstige garanties afgeven aan mensen die geen klant zijn.
Wat heb je nodig voor een bankgarantie?
Wilt u als particulier een bankgarantie aanvragen bij uw huisbank, dan heeft u meestal bepaalde documenten nodig om de onderneming te beveiligen. De eisen komen deels overeen met de eisen die ook gesteld worden bij het verstrekken van leningen. Vaak moeten aanvragers deze documenten overleggen:
- Kopie van ID
- Zelfonthulling
- indien van toepassing, activagegevens
- Bewijs van inkomen
- Schufa informatie
Afhankelijk van de kredietinstelling kunnen aanvullende documenten worden gevraagd.
Wanneer eindigt een bankgarantie?
Een garantiekrediet of een bankgarantie eindigt wanneer het doel van de garantie niet meer van toepassing is. In het bovenstaande voorbeeld zou dit bijvoorbeeld het geval zijn als de heer Sommer de huurovereenkomst opzegt en het appartement verlaat dat door de heer Winter wordt gehuurd.
De verhuurder, de heer Winter, zou dan het originele document van de bankgarantie terugsturen naar de garantiegevende bank. Vanaf dat moment kan hij geen aanspraak meer maken op deze bankgarantie.
