Je thuja wordt plotseling bruin? Ziekte is niet altijd de schuld. Te veel zon in de zomer of het strooizout in de winter kunnen ook verantwoordelijk zijn. Hoe u erachter kunt komen wat verantwoordelijk is voor de bruine verkleuring van uw thuja, kunt u hier lezen.
De thuja, ook wel de levensboom genoemd, wordt zeer gewaardeerd als haagplant. Hoewel de thuja als cipresplant geen naalden heeft, behoort hij tot de coniferen. Het heeft zogenaamde schaalbladeren - kleine blaadjes die dicht bij de scheut liggen. De levensboom als haag is een volledig ondoorzichtig, groenblijvend privacyscherm gemaakt van planten. Het groeit erg snel en is ook winterhard. Hoewel de habitat als robuust wordt beschouwd, kan deze zich ook ontwikkelen tot een probleemkind: als de thuja plotseling sterft. We leggen hier de meest voorkomende oorzaken van bruine scheuten uit.
De verkleuring van de thuja in de winter
Arborvitae veranderen van kleur naar de winter toe om zich aan te passen aan het extreem koude en droge weer van hun Noord-Amerikaanse thuisland. Dus maak je geen zorgen als je thuja-haag in de winter roodbruin wordt. Thuja wilde soorten, zoals de westerse levensboom of de gigantische levensboom, tonen zich in een bronskleurige winterkleur. Gekweekte vormen zijn minder verkleurd of behouden zelfs hun groene tint.
Thuja wordt bruin: dat kan de reden zijn
1. Strooizout
Als uw thuja-haag dicht bij de weg staat, kan deze schade oplopen door het gebruik van strooizout. De thuja is gevoelig voor zout. Een typische schade door strooizout is het bruin worden van de takken in het onderste gedeelte van de plant. Hier is de zoutconcentratie erg hoog en wordt de thuja geraakt door opspattend water. Als de schade wordt veroorzaakt door zout, kun je de plant het beste grondig terugsnoeien en daarna afspoelen. Goedbedoeld water geven verplaatst het zout naar de diepere bodemlagen.
2. Overbemesting
De thuja kan ook bruin worden als je te veel blauwe korrel hebt bemest. Deze meststof zorgt er ook voor dat het zoutgehalte in het bodemwater toeneemt.
Tijdige identificatie van de ziekte is cruciaal voor een succesvolle bestrijding.
3. Gedroogde thuja-scheuten
Droogte betekent niets goeds voor welke soort thuja dan ook. Net als andere groenblijvende planten reageren ze vertraagd op het gebrek aan water. De exacte oorzaak van de opgedroogde, geelbruine scheuten is dan alleen te raden. Als je je thuja-haag ooit te droog houdt, geef hem dan grondig water. Bovendien moet de grond zorgvuldig worden bewerkt met schorsmulch - dit zal de heg beschermen tegen opnieuw uitdrogen. In de zomer is het mogelijk dat er sporadische bladverbrandingen optreden als er te veel zon en te weinig water is.
4. Zure grond schaadt de thuja
Een te hoog mangaangehalte in de grond veroorzaakt ook bruinzwarte verkleuring van de naalden in thuja. Om de te zure grond te sparen, mengt u deze eerst met kalkcarbonaat. Ongeveer drie maanden later voeg je rijpe compost toe en heeft de grond weer een uitgebalanceerde voedingsverhouding. Controleer echter voordat u net begint met krijten de pH-waarde van de grond met een testkit van een tuincentrum.
Ziekten op bladeren en scheuten
De thuja is min of meer vatbaar voor verschillende schimmelziekten. De dood van Pestalotia is waarschijnlijk het meest bekend. De schimmel Pestalotiopsis funerea is een zwakte parasiet. Kenmerkend voor hem is het afsterven van de takken van buiten naar binnen. Op de scheuten vormen zich zwartbruine, ronde vruchtlichamen ter grootte van een speldenknop. Deze blijven dan sporen van de schimmel produceren.
De schimmel Didymascella thujina veroorzaakt roos of naaldbruin. Deze ziekte treft vooral oudere bladschubben. In het voorjaar verschijnen op de geïnfecteerde schubben ronde tot ovale, bruinzwarte vruchtlichamen. Deze vormen ook nog meer sporen en infecteren zo andere planten. De schimmel verspreidt zich voornamelijk in gebieden met een hoge luchtvochtigheid en komt daarom vaker voor op het lagere, in het schaduwgedeelte van de thuja. Kabatina-afsterving is een andere wijdverspreide ziekte van de bomen des levens. Deze schimmel treft vooral de jonge, zachte scheutuiteinden en zorgt ervoor dat ze afsterven. Planten op zure bodems zijn bijzonder gevoelig voor deze ziekte.
Door de ziekten tijdig te herkennen en consequent te bestrijden, vormen ze meestal geen grote bedreiging voor de thuja. Om dit te doen, snoei je de geïnfecteerde planten gewoon terug en behandelt je ze elke twee weken met geschikte fungiciden. Om aantasting door schimmels te voorkomen, is het het beste om ervoor te zorgen dat de grond humusrijk en los is bij het planten. Ook hier is een goede aanvoer van water en voedingsstoffen belangrijk.
Als de schade wordt veroorzaakt door zout, kun je de plant het beste voorzichtig snoeien.
Thuja wortelrot
De gevaarlijkste ziekte voor thuja is wortelrot. Het vernietigt het volledige schorsweefsel van de wortels. Aanvankelijk worden de scheuten geel en vervolgens bruin. Uiteindelijk sterven de thuja's volledig af. Jonge thuja's overleven meestal niet eens een seizoen met wortelrot. Zelfs als in eerste instantie alleen individuele planten in de haag worden aangetast, kan de wortelrot zich zeer snel verspreiden. Verwijder geïnfecteerde planten daarom direct uit de haag.
Ook hier is de tijdige vaststelling van de ziekte cruciaal voor een succesvolle bestrijding ervan. Je kunt de schimmel bestrijden met fungiciden. U moet echter de grond vervangen voordat u opnieuw plant, omdat de schimmelsporen heel lang in de grond blijven en op hun beurt de nieuwe plant kunnen infecteren. Je kunt wortelrot voorkomen door goede grond voor de thuja's te creëren en de haag goed te verzorgen.
Ongedierte op de thuja
Door de schors van jonge thuja-scheuten te eten, maakt de zwarte snuitkever de uiteinden van de scheuten bruin. Met aaltjes kun je er tegen optreden. De larven van de thuja mineervlieg veroorzaken ook bruine vlekken op de thuja. Hij eet gangen in de bladschubben. Snoei uw heg regelmatig om de larven te verwijderen.
In tegenstelling tot de thuja-schorskever veroorzaken deze insecten meestal geen grote schade. Het kan het schorsweefsel van de levensboom zo ernstig beschadigen dat het sterft. Kleine boorgaten in de stam zijn een zeker teken van deze plaag. Zodra de schorskever een thuja-plant heeft aangetast, is het enige dat hier helpt, hem op te graven, te hakken en weg te gooien - indien mogelijk in de winter, omdat je de overwinterende kever direct weggooit.
