Als kamerplant is de treurvijg, vaak simpelweg ficus genoemd, een onmisbaar onderdeel van onze huiskamers. Met zijn boomachtige groei is Ficus benjamina ook gewoon een absolute eyecatcher! Het onderhoud en vooral de locatiekeuze zijn helaas niet zo eenvoudig. Hier zijn enkele dingen om op te letten.
De treurvijg is een kamerplant, verbazingwekkend beter bekend onder de botanische naam: Ficus benjamina. Gewoonlijk wordt het in de volksmond Ficus of "Benjamini" genoemd. Hoewel niet zo gemakkelijk te verzorgen, heeft de treurvijg veel fans en kan hij als kamerplant bijna een klassieker worden genoemd. Wat maar weinig mensen weten: de huilende vijg heeft nogal exotische wortels. Het komt oorspronkelijk uit de tropische en subtropische streken van Australië, Oost-Azië en Oceanië.
Huilende vijg: boomachtige kamerplant
Deze populariteit is te verklaren door de aantrekkelijke groei van de treurvijg, die visueel aan een boom doet denken. Hoewel niet bepaald klein voor een kamerplant van tien meter hoog en acht meter breed (maximale waarden!), Is de treurvijg het kleinste lid van het geslacht Ficus. Als groenblijvende plant behoudt hij het hele jaar door zijn aantrekkelijke elliptische bladeren, die afwisselen op de delicate takken. Afhankelijk van het ras zijn ze puur groen, bont, gemarmerd, vertonen ze mooie bladranden of duidelijk zichtbare bladnerven. De bast is gelig tot bruinachtig grijsachtig van kleur. In ons deel van de wereld bloeit de huilende vijg maar zelden. Degenen die ze in de wintertuin houden, zullen eerder genieten van de kleine, bolvormige bloeiwijzen die zich in de bladoksels ontwikkelen.De bloesems worden gevolgd door de vruchten, die in het geval van de treurvijg bestaan uit bolvormige, oranjerode collectieve vruchten.
Ficus benjamina is niet zo gemakkelijk te verzorgen, maar is nog steeds erg populair.
Een waarschuwing op dit punt: de treurvijg is licht giftig in alle delen van de plant, van de bladeren tot de vruchten. Bij gebruik bestaat het risico op ernstige maagkrampen, misselijkheid en diarree. Ficus benjamina is daarom niet per se de beste kamerplant voor huishoudens met kleine kinderen of huisdieren. De treurvijg wordt ook niet aanbevolen voor mensen die allergisch zijn voor latex. Het witte melkachtige sap dat uit verwondingen ontsnapt, bevat latex.
De kwestie van de locatie
De treurvijg staat het hele jaar graag helder, maar bij het kiezen van een standplaats moet je zeker vermijden dat de kamerplant in de brandende zon staat. Anders bestaat het risico op bladverbranding, vooral bij veelkleurige bladeren. Terwijl in de winter temperaturen rond de 18 graden Celsius worden aanbevolen, kan de rest van het jaar warm tot warmer zijn. Ficus benjamina houdt van temperaturen tussen de 22 en 28 graden Celsius. De huilende vijg doet het minder goed bij tocht of staat op een koude vloer, bijvoorbeeld op tegels. Ze reageert dan snel met vallende bladeren.
Praktische tip: als je hem eenmaal ergens hebt neergezet, moet je je huilende vijg zo mogelijk niet te vaak verplaatsen. Hij reageert niet gracieus op veranderingen van locatie, temperatuurschommelingen en dergelijke en laat zelfs dan graag zijn bladeren vallen.
Huilende vijg Ficus benjamina
Pot en substraat
Conventionele kamerplantaarde is helaas niet aan te raden voor de treurvijg. U kunt de dure speciale aarde vermijden als u de aarde dienovereenkomstig verrijkt. Voeg rijkelijk minerale toevoegingen toe zoals bouwzand, lavasplinters of kleikorrels en meng alles goed. Dit substraat is dan voldoende voor de komende twee tot vier jaar. Alleen dan moet de treurvijg meestal worden verpot. Zorg ervoor dat de nieuwe plantenbak niet te groot is. Ficus benjamina geeft de voorkeur aan potten die slechts enkele centimeters groter zijn dan de huidige.
Dit is waar het om gaat als het gaat om water geven en bemesten
Je hoeft de treurvijg niet vaak water te geven: de grond moet tussen de individuele gietbeurten altijd volledig drogen. Met een vingertest (wrijf de aarde tussen je vingers en controleer op vocht of restvocht) kan snel het juiste schenkritme worden bepaald. Omdat Ficus benjamina wat gevoelig is voor kalk, kun je het beste alleen regenwater of kalkarm water geven. Bovendien mag het niet te koud zijn. Water dat zich in de plantenbak of schotel heeft verzameld, moet zo snel mogelijk worden afgevoerd - anders gaan de wortels rotten.
Van maart tot september, tijdens het zogenaamde groeiseizoen van de treurvijg, zal uw kamerplant blij zijn met wat vloeibare groenplantenmest, die ongeveer elke twee tot drie weken aan het gietwater wordt toegevoegd. In de winter zijn meststoffen om de zes tot acht weken voldoende.
Speciale zorgmaatregelen
De bladeren van de treurvijg dienen altijd stofvrij te worden gehouden. Regelmatig afstoffen of af en toe een douche houden de planten gezond en hun bladeren mooi groen. Bij het douchen van Ficus benjamina: Bescherm de kluit met een plastic zak tegen overtollig water en zet de temperatuur op lauwwarm.
Om de groei gelijkmatig te houden, moet u de kamerplant keer op keer omdraaien. De huilende vijg houdt ervan zich op het licht af te stemmen.
Uitgebreide snijmaatregelen zijn niet vereist. Bonte soorten van Ficus benjamina ontwikkelen echter altijd twijgen met eenkleurige bladeren, die u onmiddellijk moet verwijderen. Anders gaat de speciale bladdecoratie op een gegeven moment verloren.
De ficus is een onmisbaar onderdeel van veel huishoudens.
Propageer zelf een huilende vijg
Zelfs hobbytuiniers zonder een bijzonder groene vingers kunnen de treurvijg zelf voortplanten. Om dit te doen, knipt u gewoon stekken. Voordat twee of drie mensen ze in een pot met potgrond planten, moet je alle bladeren verwijderen. Vervolgens wordt een folie over het vat gelegd: een hoge luchtvochtigheid maakt het gemakkelijker om te groeien. Voor rassen met puur groen blad kunnen de stekken ook in een glas water op de vensterbank worden gezet. Als er duidelijke wortels zijn, verhuizen ook zij naar hun eigen pot in de groep. Zodat ze goed vertakken, worden ze dan ook nog wat bijgesneden.
De enige plaag: het schaalinsect
Helaas wordt de treurvijg niet zelden aangetast door schaalinsecten. U kunt een plaag aan dit ongedierte herkennen wanneer de bladeren sporen van kleverige honingdauw vertonen. Het is nu zaak om de plant direct te scheiden van de andere kamerplanten in uw woning en deze te voorzien van een speciaal gewasbeschermingsmiddel uit speciaalzaken. Gewasbeschermingssticks zijn effectief gebleken bij de preventie. Gelukkig komen andere ziekten of plagen zelden voor in de treurvijg.
