Veel vogelsoorten vliegen naar het warme zuiden, andere dieren overwinteren. En de rest? De slimme winterslaap-tactiek van mieren, bijen, lieveheersbeestjes en vlinders.
Mieren beschermen zichzelf ondergronds
Wanneer de dagen korter worden en de nachten langer in de herfst, gaan de mieren op weg naar hun winternest. Om dit te doen, kruipt de hymenoptera enkele meters diep onder de grond. Geenszins een wandeling in het park: voor mieren, die gemiddeld een lichaamslengte hebben van ongeveer 5 tot 7 millimeter, is een meter voor mensen ongeveer 40 verdiepingen.
In de winter trekken de mieren zich terug in het ondergrondse deel van hun hol en sluiten ze alle doorgangen. Het bovenste deel van de mierenhoop doet nu dienst als vorstbescherming. Op het diepste punt verzamelt de hele mierenkolonie zich en vervalt in een koude strengheid. De temperatuur in het mierenhol daalt tot onder nul graden. In tegenstelling tot andere dieren eten mieren geen wintervet. Ze eten geen voedsel, zelfs niet als ze stijf zijn.
Hardwerkende helpers in de tuin: mieren
Bijen warmen elkaar op
Bijen blijven de hele winter in hun bijenkorf. Maar ze slapen daar niet. Als de bijen in de winter met pensioen zijn gegaan, is het het beste om ze niet te veel lastig te vallen. Bijen worden meestal maar zes weken oud. Omdat het in de winter veel te koud is en er te weinig voer is, kunnen er geen nieuwe bijen uitkomen. Daarom zijn er winterbijen die wel zes maanden oud kunnen worden = "". Ze vormen overwinteringsgemeenschappen die als enige taak hebben de koningin door de winter te helpen, aangezien alleen zij de eieren kan leggen die nodig zijn om de stam te onderhouden.
De bijen bewegen zich in de vorm van een cluster. Sommige bijen steken hun kop in de broedcellen en houden zich vast aan de honingraat. De andere bijen houden zich op hun beurt aan deze bijen vast. Zo ontstaat de wintercluster, waarin de bijen elkaar opwarmen met hun vliegspieren.
Een metselbij vliegt zijn hol in
Lieveheersbeestje met antivries
In tegenstelling tot veel andere soorten kevers die de winter doorbrengen in het popstadium, overwinteren lieveheersbeestjes met hun eigen slimme tactiek. Eerst zoeken ze een beschutte plek in scheuren in bomen, rotsen, in spleten van oude huismuren of onder stapels bladeren in de tuin. Daar worden ze niet direct blootgesteld aan vorst. Lieveheersbeestjes hebben ook hun eigen “antivries” in hun lichaam, waardoor ze niet doodvriezen bij vriestemperaturen: zelfs temperaturen onder de -10 ° C storen ze niet. In hun ijskoude winter zien lieveheersbeestjes eruit alsof ze dood zijn. Maak de kleine kevers niet wakker uit hun stijfheid: eenmaal wakker, verhongeren ze snel. Laat de dieren rustig slapen als u er een in uw tuin ontdekt.
Net als de honingbijen overwinteren de kevers in grote groepen om de soort te behouden. Het doel van deze overwinteringsgroep is om in het voorjaar gemakkelijker een partner te zoeken. Zo besparen ze kostbare tijd en kunnen ze direct paren.
Lieveheersbeestjes zijn leuk om naar te kijken in de zomer, maar ze mogen tijdens de winterslaap niet gestoord worden
Vlinders
Vlinders overwinteren op verschillende manieren. Sommigen verstoppen zich in holle bomen, dierenstructuren of schuren, waar ze vervallen in roerloze winterse strengheid. Deze motten kunnen onmiddellijk na de eerste grote opwarming in het voorjaar weer in hun volle glorie verschijnen.
De meeste overleven het koude seizoen als rupsen, poppen of nog niet uitgekomen in een ei. Deze worden dan vaak tot plantendelen of cocons gesponnen - of in de grond begraven. De rupsen overwinteren en worden op milde winterdagen wakker om te eten voordat ze weer rusten.
De admiraalvlinder overwintert niet bij ons, maar emigreert elk jaar vanuit het zuiden over de Alpen naar ons
