De steigerklassen volgens DIN EN 12811: Tijdelijke constructies voor gebouwen

De steigerklassen volgens DIN EN 12811: Tijdelijke constructies voor gebouwen

DIN EN 12811 "Tijdelijke constructies voor gebouwen - Deel 1: Werksteigers - Prestatie-eisen, ontwerp, constructie en dimensionering" definieert steigers volgens verschillende criteria. De respectievelijke classificaties dienen ter identificatie op de steiger vermeld te worden en tevens de berekeningsbasis voor aanbesteding en maatvoering te vormen.

Din Norm2 © blende11.photo, fotolia.com

Breedtegraad klassen

Breedte klassen van steigers

Steigerniveaus zijn onderverdeeld in 7 verschillende breedteklassen, variërend van 0,60 tot 2,40 meter. De breedte van een steigerniveau in de zin van DIN specificeert de afmetingen inclusief de kantplank, waarvan de breedte op maximaal 30 mm mag worden gesteld. Welke breedteklasse voor een steiger wordt gekozen, is afhankelijk van de risicobeoordeling en van het benodigde werk. Zo moeten steigers voor de ETICS-gevel met een breedte van minimaal 90 cm (breedteklasse W 09) worden gekozen om voldoende opslagruimte te garanderen.

Steigers © stgrafix, fotolia.com Tip: Vind de goedkoopste regionale steigerspecialistenbedrijven, vergelijk aanbiedingen en bespaar tot 30%. Informeer nu geheel vrijblijvend

Hoogteklassen

Hoogte klassen voor steigers

DIN EN 12811 definieert twee hoogteklassen voor steigers. Het belangrijkste verschil betreft de vrije doorgangshoogte, die wordt begrensd door de bovenrand van de vlonderplank naar beneden en naar boven in het veld uitstekende dwarsbalken of componenten. Voor een mogelijke hoogte <1,90 m geldt de hoogte H 1 , voor kaders met een vrije hoogte van meer dan 1,9 m wordt rekening gehouden met de hoogte H 2 .

Tip: Voor in Duitsland toegepaste systeemsteigers geldt in het algemeen hoogteklasse H 1 .

Laad klassen

Belastingsklassen voor steigers

Steigers zijn onderverdeeld in zes belastingsklassen. De betreffende belastingsklasse beschrijft de maximale belasting als oppervlaktebelasting per steigerniveau. Aan welke belastingsklasse een steiger moet voldoen, hangt af van de belastingen die optreden, die weer het gevolg zijn van het werk dat aan de steiger moet worden verricht. De lessen zijn toegestaan ​​voor de volgende taken:

  • Belastingsklasse 1 : inspectiewerkzaamheden
  • Belastingsklasse 2 : Werken zonder opslag van bouwmaterialen of componenten
  • Belastingsklasse 3 : Werken met opslag van lichte bouwmaterialen of componenten
  • Belastingsklasse 4 t / m 6 : Werken met opslag van zware bouwmaterialen of componenten en een breedteklasse van minimaal W 09

Steigers voldoen in de regel aan belastingsklasse 3 met een maximale belasting van 200 kg / m² oppervlak per steigerniveau. Ze worden gebruikt voor pleister- en schilderwerkzaamheden, gevelbekleding en montagewerkzaamheden. Er is slechts een beperkte opslag van bouwmaterialen en gereedschappen op steigerniveau nodig.

Steiger voor gevelisolatie eengezinswoning: veelal belastingsklasse 3 © fotolia.com

TIP

Maak gebruik van onze gratis offerteservice: vergelijk prijzen van gespecialiseerde steigerbedrijven en bespaar tot 30 procent

Markering voor steigers volgens DIN EN 12811

De markering op de steiger bevat alle belangrijke informatie die nodig is om de steiger te classificeren, inclusief informatie over de belastings- en breedteklassen en over de bekleding en toegang. Een steigeraanduiding kan er als volgt uitzien, bijvoorbeeld: Steiger EN 12810-3 N - SW 09 / 250- H1 - A - ST

Dit is een systeemsteiger volgens DIN EN 12810-1 “Gevelsteigers uit geprefabriceerde componenten - Deel 1: Productspecificaties voor belastingsklasse 3 zonder valtesten op het wegdek (D = met valtesten). De systeembreedte van de steiger ligt tussen 0,6 en 0,9 m, de vaklengte is 2,5 m. De steiger heeft geen bekleding (B = met bekleding) en is bereikbaar via trappen (LA = ladder, ST = trap, LS = Ladder en trap).

Tip: Lees onze artikelen Steigerbouw: Normen en voorschriften en beschermingsmiddelen in steigers

Interessante artikelen...