Meting van botdichtheid »Met deze kosten moet u rekening houden

Niet alleen vrouwen van middelbare leeftijd vragen zich af of ze vatbaar zijn voor osteoporose en of er een verhoogd risico is op botbreuken. Veel artsen raden daarom aan om de botdichtheid te meten. Wat dit kost en of de zorgverzekering de kosten van dit onderzoek vergoedt, maken we duidelijk in een nader gesprek met de kostencheckdeskundige.

Wat is een botdichtheidsmeting?

Kostencontrole: dit geeft informatie over of er sprake is van botverlies dat moet worden behandeld. De dichtheid van de botten wordt gemeten door middel van röntgenabsorptiometrie met twee spectra (DXA), een kwantitatief computertomogram (QCT) of de kwantitatieve ultrasone methode.

Wat kost het om de botdichtheid te meten?

De kosten van de meting van de botdichtheid zijn afhankelijk van waar u de test uitvoert.

Kostencontrole: dit hangt onder meer af van waar u het onderzoek laat uitvoeren. Zowel bij de dokter als in de apotheek zijn aanzienlijke kostenfluctuaties mogelijk:

Kostenfactor prijs
Botdichtheidsmeting bij de dokter 18 tot 32 EUR. Daarnaast zijn er vrijwel altijd toeslagen, bijvoorbeeld het apart factureerbare consult, waarvan de hoogte varieert.
Meting van botdichtheid in de apotheek 20 tot 40 EUR

Dekt de zorgverzekering deze kosten?

Kostencontrole: het hangt af van het individuele geval. Als uw arts osteoporose vaststelt, heeft u om de vijf jaar recht op een botdichtheidsmeting, betaald door uw zorgverzekering. Afhankelijk van het ziekteverloop wordt het door het ziekenfonds gefinancierde onderzoek vaker uitgevoerd.

Sinds januari 2014 heeft ook een uitgebreide groep mensen recht op vergoeding van examenkosten. Om de meting van de botdichtheid door de ziektekostenverzekering te laten betalen, is het niet nodig dat er een botbreuk aanwezig is, maar dat de arts therapie tegen botverlies plant op basis van concrete bevindingen.

Chronisch zieken krijgen doorgaans de kosten van de behandeling vergoed.

Patiënten met een verhoogd risico op osteoporose, zoals chronisch zieken, hebben ook recht op een door de zorgverzekering gefinancierde botdichtheidsmeting, ook als ze nog geen fractuur hebben gehad.

Als u een botdichtheidsmeting puur voor een vroege diagnose wilt, moet u de kosten zelf betalen. Dit wordt dan gefactureerd als een individuele gezondheidsdienst (IGeL) . Als uw arts osteodensitometrie voorstelt, moet u daarom altijd vragen of dit als basis dient voor een therapiebeslissing.

Wanneer is een meting van de botdichtheid zinvol?

De ziekte treft vooral vrouwen na de menopauze.

Kostencontrole: dit wordt aanbevolen door experts in:

  • Vrouwen ouder dan 65
  • Vrouwen onder de 65 als er risicofactoren zijn
  • Postmenopauzale vrouwen die meerdere fracturen hebben gehad
  • Vrouwen die al meerdere jaren hormoontherapie ondergaan
  • Mensen die al heel lang bepaalde medicijnen gebruiken, zoals cortison of heparine
  • Mensen met typische symptomen van osteoporose.

Dit onderzoek wordt ook aanbevolen voor verschillende ziekten. Inclusief:

  • Hyperthyreoïdie,
  • Overactieve bijschildklieren,
  • Chronisch nierfalen,
  • Anorexia,
  • Orgaantransplantaties,
  • Osteomalacie.

Is het meten van botdichtheid gevaarlijk?

Kostencontrole: Het onderzoek is niet pijnlijk en brengt nauwelijks risico's met zich mee. Hoewel er tijdens de röntgenonderzoeken een zekere mate van stralingsbelasting is, is deze zo laag dat er geen gevolgschade ontstaat. Alleen bij de relatief zelden gebruikte kwantitatieve computertomografie is er een iets verhoogde stralingsbelasting. Maar zelfs met deze procedure hoeft u zich geen zorgen te maken over kritische waarden.

Zwangere vrouwen en mensen die eerder aan straling zijn blootgesteld, moeten osteodensitometrie echter vermijden.

Interessante artikelen...