De vastgoedprijzen zijn niet alleen in de grote Duitse steden, maar ook in andere Europese metropolen enorm gestegen. Ook daar is de vraag naar appartementen beduidend groter dan het aanbod en drijft de prijzen op. Planners proberen het probleem onder de knie te krijgen met verschillende concepten. Een blik op drie buurlanden.
Oostenrijk
Het woningtekort in Wenen honderd jaar geleden was dramatisch - en veroorzaakte een traditie van betaalbare woningen die ongeëvenaard is in de wereld. In die tijd hadden driehonderdduizend mensen geen eigen appartement en jaar na jaar trokken steeds meer mensen naar de Donau. De eerste sociaal-democratische burgemeester in Wenen, Jakob Reumann († 72), startte daarom het woningbouwprogramma “Municipal Housing”, dat nog steeds bepalend is voor de kwaliteit van leven in de Oostenrijkse hoofdstad. Er zijn hier vandaag 220.000 gemeenschapsappartementen, waarin een half miljoen mensen tegen betaalbare prijzen wonen. Dat is meer dan een kwart van alle inwoners van Wenen. Veel van de grote gebouwen uit de jaren twintig staan internationaal bekend om hun architectonische kwaliteit.
Bij onze zuiderburen is het huisvestingsbeleid sindsdien een hoeksteen van de verzorgingsstaat. Veel gemeenten voeren zelf bouwprojecten uit. De publieke sector verstrekt leningen voor woningbouw, huren worden gereguleerd en burgers met lage inkomens ontvangen huurtoeslag. Niet in de laatste plaats vanwege dit actieve beheer van de woningbouw, zijn de prijzen voor huur en eigenwoningbezit in Wenen nog steeds relatief goedkoop in vergelijking met vergelijkbare metropolen.
Pionier: De gemeente Wenen begon negentig jaar geleden betrokken te raken bij betaalbare huisvesting en stelt nog steeds de norm in Europa. De "Reumannhöfe" in de Margaretenstrasse werd in de jaren 1920 gebouwd door de architect Hubert Gessner
De stad Wenen staat momenteel echter opnieuw onder druk: de afgelopen jaren zijn elk jaar ongeveer 30.000 mensen naar de Donau-metropool verhuisd en hebben ze dringend nieuwe woonruimte nodig. Momenteel zet de stad het gemeentelijke woningbouwproject niet voort. Maar ze proberen nieuwe ruimte te vinden voor sociale woningbouw, want meer aanbod houdt de prijzen laag: in het oosten van de stad, op de plek van een verlaten luchthaven uit de jaren dertig, was een compleet nieuwe wijk gepland, de Seestadt Aspern. Over ruim tien jaar zouden hier twintigduizend inwoners rond een zwemvijver van vijf hectare moeten wonen. De planning van de Seestadt voorziet in een dichtbebouwing van stedelijke blokken. Om niet nog meer nieuw verkeer te genereren, worden ook winkels en werkplekken ter plaatse gepland. Ook hier staat bouwcultuur hoog op de agenda.Het gebouw van de architecten Berger + Parkkinen en Querkraft toont een interessante mix van materialen. De gevelelementen, waarvan sommige bekleed zijn met larikshout, contrasteren met grote balkons in zichtbeton. Zeer flexibele plattegronden kunnen ook na oplevering individueel worden aangepast aan de wensen van de bewoners. In het gebouw zijn 213 appartementen, acht winkels en meerdere gemeenschappelijke ruimtes gecreëerd, dat bekroond is vanwege de duurzaamheid. Door de prefabricage van veel elementen zijn de kosten binnen de perken gehouden.In het gebouw zijn acht winkels en een aantal gemeenschappelijke ruimtes gecreëerd, dat bekroond is vanwege de duurzaamheid. Door de prefabricage van veel elementen zijn de kosten binnen de perken gehouden.In het gebouw zijn acht winkels en een aantal gemeenschappelijke ruimtes gecreëerd, dat bekroond is vanwege de duurzaamheid. Door de prefabricage van veel elementen zijn de kosten binnen de perken gehouden.
Idylle voor velen: een meer vormt het centrum van de jongste wijk van Wenen, de Seestadt Aspern. Hier worden 30.000 nieuwe appartementen gebouwd, goed verbonden met het centrum.
Denemarken
Kopenhagen heeft lang niet zo veel betaalbare woningen als Wenen, maar het ervaart een vergelijkbare toestroom. Daarom heeft de Deense hoofdstad de afgelopen jaren tal van nieuwe ontwikkelingsgebieden aangewezen. Ruim twee decennia lang hebben stedenbouwkundigen verlaten gebieden van de oude haven, voormalige industriegebieden en het omringende moerasgebied omgebouwd tot bouwgrond voor appartementen.
In het zuiden, op het eiland Amager, werd een nieuwe wijk gebouwd langs een metrolijn, omgeven door natuur. De meeste appartementen bevinden zich op slechts een steenworp afstand van het moerasgebied. Veel van de gebouwen hier zijn ontworpen door de elite van Europese architecten. Tussendoor staan altijd bouwkranen, want er is nog veel ongebruikte ruimte. Ondanks de nieuwbouw wachten duizenden geïnteresseerden op een goedkoop appartement. Daarom speelt volgens stadsarchitect Tina Saaby “Almen bolig”, sociale woningbouw, een grote rol in Kopenhagen: “In de toekomst zou 20 procent van alle nieuwe gebouwen in Kopenhagen sociale woningbouw moeten zijn.”
Houten rijtjeshuizen van architectenbureau ONV in Kopenhagen
Een voorbeeld van de nieuwbouw in de hoofdstad zijn de gezinsvriendelijke houten rijwoningen van het architectenbureau ONV. Ze komen als geprefabriceerde dozen op de bouwplaats aan. Daar worden ze in elkaar gezet - als een gigantisch Lego-spel. Ondanks de modulaire opbouw laten ze een architectonisch divers ontwerp toe en hebben hiervoor al meerdere prijzen gewonnen. In het dure Denemarken slaagt dit concept erin de maandelijkse woonlasten voor gezinnen te verlagen tot minder dan DKK 10.000. Het equivalent van 1350 euro is natuurlijk geen koopje, maar toch draaglijk voor een metropool.
Kopenhagen wil de stad zijn met de beste levenskwaliteit ter wereld. Daartoe creëren de planners ruimtes voor mensen: veel stedelijk groen, tal van water- en speelplekken, voorrang voor voetgangers en fietsers. Als het om nieuwbouw gaat, zorgt stadsarchitect Tina Saaby ervoor dat er zoveel mogelijk openbare ruimtes op de begane grond worden gecreëerd. Het idee erachter: in levendige steden heb je alleen een kleiner appartement nodig - omdat er zoveel buiten gebeurt. En het werkt. Zelfs in het koele Scandinavië verschuift het leven - vooral de jongeren - steeds meer naar het aantrekkelijke stedelijke gebied. Dit lost ook huisvestingsproblemen op, want wie veel reist, kan ook goed in een kleiner appartement wonen en rondkomen met 30 of 40 vierkante meter per hoofd in plaats van de bijna 50die tegenwoordig gemiddeld in Duitsland verkrijgbaar zijn.
Modulaire woning: In de fabriek zijn volledig voorgeïnstalleerde modules van deze rijtjeshuis in Kopenhagen gecreëerd. Op de bouwplaats werden de onderdelen alleen in elkaar gezet.
Frankrijk
Het in Parijs gevestigde architectenbureau Lacaton und Vassal streeft een tegenstrijdige benadering na met hun ontwerpen: ze bouwen geen kleinere, maar grotere appartementen. Maar de apparatuur wordt tot een absoluut minimum beperkt. In Mulhouse in het zuiden van de Elzas zijn veertien rijtjeshuizen gebouwd van industriële prefab onderdelen. De eerste verdieping, gemaakt van zichtbeton, heeft een gestandaardiseerd systeem van kassen van staal en doorschijnend plastic. De helft ervan is geïsoleerd, de andere helft doet dienst als wintertuin en in de zomermaanden een royale uitbouw van het appartement. Alles ziet er helder en open uit. Maar de meubels van de huizen zijn schaars en nodigen je uit om jezelf uit te breiden - dat vindt niet iedereen leuk.
Daar staat tegenover dat de beschikbare ruimte per appartement beduidend hoger is dan in vergelijkbare sociale gebouwen. Een vierkamerappartement is bijvoorbeeld ruim 140 vierkante meter groot. De pure bouwkosten (zonder reden) liggen onder de 500 euro per vierkante meter. In Duitsland tegenwoordig een onvoorstelbare waarde.
Luxueus licht: De bouwkosten op dit landgoed in Mulhouse, Elzas, zijn ongeëvenaard dankzij het gebruik van gestandaardiseerde prefab onderdelen.
Voordelige kunststofgevels zorgen voor een open luchtgevoel
Lacaton en Vassal zijn waarschijnlijk de regerende Europese kampioenen in de goedkope bouwdiscipline. Ze werkten op dezelfde manier aan andere projecten in Frankrijk, waaronder de renovatie van een verouderd groot flatgebouw in Bordeaux. Geprefabriceerde elementen die voor de gevel werden gehangen, breiden de appartementen uit en verbeteren de verlichting en ventilatie. Ook hier waren de prijzen per vierkante meter ongeëvenaard.
Er is dus nog iets aan de hand met de bouwkosten - in het buitenland in ieder geval. Het feit dat Duitsland te maken heeft met pure bouwkosten in de orde van grootte van 2000 euro en meer per vierkante meter, kan te wijten zijn aan de ene of de andere specifieke regelgeving in dit land.
