Zelfs in de kersttijd inspireren kerstrozen in bedden en potten met hun elegante bloemen. Hier laten we je kennismaken met de winterbloeiende vaste planten en geven we je belangrijke tips over aanplant en verzorging.
Christusrozen banen zich uitdagend een weg door het sneeuwdek, dapper hun weg er doorheen vechten. Midden in de winter gedragen je bloemensterren zich als een freak van de natuur en wekken ze het verlangen naar de lente op. Kerstrozen (Helleborus niger) verrukken ons tenslotte van november tot kerst met hun witte en roze getinte bloemen. De rassen 'HGC Jakob' en 'Praecox' verschijnen voor het eerst in de late herfst, gevolgd door 'HGC Joseph Lemper' en 'Double Fashion' en vanaf februari de verwante Helleborus-Orientalis-hybriden, zoals de gespikkelde variëteit 'White Spotted Lady' of 'The Sultan' en 'Barbara'.
Een roos in de winter?
De kerstroos is natuurlijk geen roos - hij dankt zijn naam aan de kerstbloesem. Maar alleen de echte Helleborus niger ontvouwt zijn pracht net op tijd voor Kerstmis. De namen "lenterozen" of "nieskruid" hebben zich daarom gevestigd voor de laatbloeiende hybriden. Het is een winterbloeiende vaste plant die tussen de 10 en 30 centimeter hoog wordt en op de juiste plaats wel 25 jaar oud kan worden = "". De bloemen, die tussen de vijf en tien centimeter groot zijn, zijn behoorlijk imposant in vergelijking met hun lage gestalte en een prachtige blikvanger in de winter. De wilde vorm van de kerstroos komt oorspronkelijk uit het Alpengebied, de Apennijnen en de noordelijke Balkan, waar hij groeit op een hoogte van 1.900 meter. In Duitsland is het alleen thuis in Beieren.
De kerstroos dankt zijn naam aan de bloei in de kersttijd en is geen echte roos, maar een winterbloeiende kruidachtige vaste plant.
Plant je eigen kerstrozen
De beste tijd om de kerstroos te planten is oktober. Samen met de bloembollen wordt de nog onopvallende vaste plant in de volle grond gezet. Plant ze in vorstvrije grond en nooit op warme of winderige dagen. Helleborus wil leemachtige, humusrijke grond en is gevoelig voor wateroverlast - verbeter daarom zware gronden met grind en zand of vul een drainagelaag met kalkgrind onder de kluit - dit helpt ook tegen kalktekort, waardoor kerstrozen gevoeliger zijn voor schimmel. Om u op weg te helpen, is het raadzaam om een handvol koemestkorrels in het royaal gegraven plantgat te doen. Let er bij het planten in potten op dat de pot hoog genoeg is, want kerstrozen zijn diep geworteld. Geef de planten goed water zodat de ruimtes tussen de grond en de wortels sluiten.
Tip: Koop 15 tot 30 centimeter hoge kerstrozen die al bloeien in de vaste plantenkwekerij. Ze groeien vaak beter, zijn net zo plezierig - en zijn gemakkelijker verkrijgbaar. In potten zijn ze een magisch bloemstuk voor de feestdagen, maar door de verwarmde kamers kun je het beste al na een paar dagen de tuin in.
De onopvallende kerstroos plant je het beste in oktober en is blij van de leemachtige, humusrijke grond met grind en zand.
Zorg voor kerstrozen op de juiste manier
In het eerste jaar wordt de sneeuwroos graag bevrucht in februari / maart als de eerste nieuwe bladeren al zichtbaar zijn. Een tweede keer heeft ze ondersteuning nodig om midden in de zomer nieuwe wortels te ontwikkelen. Het toevoegen van compost, organische mest of een laag mulch wordt aanbevolen vanaf de tweede herfst. Afgevallen bladeren kun je ook op de planten laten zitten, dit kan ook als mulchlaag dienen. Deze dient u tijdens de bloei te verwijderen, zodat het verse blad voldoende ruimte heeft om zich te ontwikkelen en de mooie bloemen goed tot hun recht komen.
Tuinontwerp met kerstrozen
Kerstrozen komen oorspronkelijk uit de Alpen en de Balkan. Daar groeien ze tot 1.900 meter hoog.
Kerstrozen voelen zich goed in halfschaduw, ideaal als ondergroei van toverhazelaar (Hamamelis) en valse hazelaar (Corylopsis) of naast andere winterbloeiers zoals sneeuwklokjes (Galanthus) en winterklonten (Eranthis hyemalis). Een mooie combinatie is te bereiken met witgroen bonte siergrassen, want deze gaan prachtig samen met de witte bloemen van de kerstrozen. De kerstroos staat graag onder de bescherming van bomen, tussen wier bladerloze takken de winterzon knipoogt. In de zomer zorgt het bladerdak voor de gewenste koelte en droogte - want terwijl kerstrozen tijdens de bloei veel van vocht houden en in het voorjaar, houden ze het in de zomer liever droog.
U kunt de vaste plant het beste in groepen van drie tot vijf planten plaatsen. Als de kerstroos eenmaal in de tuin is neergedaald, verspreidt deze zich vaak door zelf te zaaien en brengt altijd nieuwe kleuren naar voren. Als u ze niet opnieuw plant of verdeelt en ze gewoon met rust laat, kunnen de vaste planten op de juiste locatie enkele decennia oud zijn = "".
Tip: Als je sneeuwroos helemaal niet te zien is omdat het weer niet meespeelt, doe dan een glazen stolp op - het milde kasklimaat geeft de bloemen een boost.
Winterdecoratie met kerstrozen
Als u uw tuin voor de kerst wilt versieren, mogen kerstrozen natuurlijk niet ontbreken. Omring ze met een nest gemaakt van wijnstokken of leg ze in een bed gemaakt van flexibele berkentakken. Afhankelijk van het karakter en de kleur kunnen kerstrozen effectief worden gecombineerd met andere bloemen en filigraanaccessoires. Kerstrozen zijn altijd mooi om naar te kijken als ze vergezeld gaan van bloemen die ook hun buren in de tuin zijn: delicaat eerste groen, bijvoorbeeld van mussen, sneeuwballen of valse hazelaar onderstreept de charme van de eenvoudige bloemen.
Let op: kerstrozen zijn giftig!
Helleborus is door zijn giftige componenten alleen iets voor het oog en hoort niet thuis in de kind- of diervriendelijke tuin. Mensen met allergieën moeten handschoenen dragen tijdens het snijden, omdat het ontsnappende sap huidirritatie kan veroorzaken. Desalniettemin wordt de kerstroos al meer dan 2000 jaar in de volksgeneeskunde gebruikt. Al in 300 voor Christus Het werd in kruidenboeken genoemd als een hartversterkend en urine-opwekkend middel. Tegenwoordig worden medicijnen met de ingrediënten van de kerstroos gebruikt als emetica en laxeermiddelen, evenals tegen waterzucht en urineretentie.
