Geuren beïnvloeden onze emotionele wereld. In de lente- en zomermaanden bederft de overvloed aan bloemen in de tuinen onze neus. Maar ook in de winter hoef je niet zonder bloemengeuren.
Een statige selectie kamerplanten fungeert als een bloeiende kamerparfum. De kamerjasmijn (Jasminum officinale) heeft delicate witte bloemen, waarvan de geur ronduit opdringerig is voor sommige gevoelige neuzen: de klimplant moet na de bloei iets worden ingekort .
De kranslus (Stephanotis floribunda) heeft meer opvallende bloemen met een zachte geur. Nu in de winter heeft hij een rustfase nodig van 12 tot 14 graden Celsius en slechts een beetje water: nieuwe bloemen vormen zich
op de uitgebloeide bloeiwijzen van zijn familielid, de wasbloem (Hoya carnosa) . Alleen ranken worden ingekort als ze te lang zijn geworden.
Een klassiek geurende plantis de mirte (Myrtus communis) : de bloemen ruiken nauwelijks, terwijl de bladeren een frisse geur verspreiden, licht gewreven tussen de vingers.
De bloemen van de citrusplanten ontwikkelen een fris, fruitig boeket , waarbij de chinotto of geurende sinaasappel (Citrus aurantium myrtifolia) al zijn verwanten overtroeft met zijn geur: Citrusplanten bloeien vaak op het moment dat hun vruchten nog rijp zijn aan de struik. Dat is bijzonder aantrekkelijk.
Mirte en sinaasappel voelen zich het prettigst in een lichte kamer met temperaturen tussen de 5 en 10 graden Celsius. In de goed verwarmde kamers van onze moderne appartementen lijden ze zichtbaar en overleven ze de winter niet altijd.
De goede oude man is er tegenBooghennep (Sanseveria trifasciata) een echte overlever: de onopvallende bloemen van deze zuinige plant verspreiden een magische honinggeur.
