Giftige planten zijn erg populair en komen vaak voor in onze tuinen. Veel giftige planten ruiken erg lekker en trekken vooral de kleinere aan met mooie vruchten. De meeste ouders zijn zich totaal niet bewust van het gevaar van dergelijke planten. Basisinformatie is hier beschikbaar.
Plantenvergiftiging is het derde meest voorkomende jaarlijkse vergiftigingsongeval bij kinderen, na huishoudelijke chemicaliën (detergenten, detergenten, alcohol, zuren, nicotine) en farmaceutische producten (vooral vloeistoffen). Een enkele giftige bes veroorzaakt meestal niet veel schade omdat het lichaam beschermingsmechanismen heeft: het kind braakt. Het ingenomen gif kan geen effect hebben.
Giftige planten: sierheesters
Sommige tuinplanten kunnen in kleine hoeveelheden gevaarlijk zijn voor kinderen en ernstige vergiftiging veroorzaken. Bij anderen zijn de bessen zo opvallend en bijzonder verleidelijk om te snacken, dat kinderen snel een kritische dosis consumeren. In de eigen tuin zijn dit vooral de populaire sierheesters, laburnum, daphne, excentrieke kegels en hulst.
De warmteminnende laburnumkomt voor in veel huistuinen. Alle delen van de plant, vooral de rijpe zaden, die aan bonen doen denken, bevatten giftige alkaloïden en zijn zelfs in kleine hoeveelheden zeer giftig. De symptomen van vergiftiging zijn braken, misselijkheid en tremoren - vergelijkbaar met nicotinevergiftiging. Er zijn individuele gevallen bekend waarbij mensen zijn overleden aan ademhalingsverlamming of circulatiestoornissen. Dergelijke sterfgevallen zijn echter zeer zeldzaam, aangezien het lichaam gewoonlijk op de opname van gif reageert met braken en de giftige stoffen dus langzaam of helemaal niet worden opgenomen. De dodelijke dosis bij kinderen is ongeveer drie zaaddozen, d.w.z. 15 tot 20 zaden.
De laburnum staat in veel tuinen. Vooral de rijpe zaden zijn zeer giftig.
Toen de daphnebloeit in het vroege voorjaar, alleen de roodpaarse bloemen staan aan het einde van de houtachtige takken. Alle delen van de plant, met uitzondering van het vruchtvlees, zijn giftig, vooral de zaden en de schors. De symptomen verschijnen meestal na vijf minuten. Na het eten van afgebeten zaden treden branderigheid, zwelling, blaarvorming en roodheid in de mond, misselijkheid, braken en diarree op. Het gif veroorzaakt schade aan de nieren en het centrale zenuwstelsel, wat zich uit in duizeligheid en hoofdpijn; Krampen en cardiovasculaire aandoeningen kunnen ook voorkomen. Kinderen lopen een bijzonder risico, omdat de rode bessen u verleiden om te snacken - de dodelijke dosis is hier tien bessen, en ongeveer 30 procent van dergelijke vergiftiging leidt tot de dood. na huidcontact er bestaat een risico op zwelling en blaarvorming, aanvankelijk met jeuk en roodheid.
Mooi en giftig: bijna alle delen van de planten van de daphne zijn gevaarlijk, vooral de zaden en de schors.
De zaden van de eucoat zijn bijzonder rijk aan gifstoffen.
De roze zaadvacht van de spilstruik , die ook bekend staat als de Pfaffenhütchen , omringt de oranjekleurige zaden, die bijzonder rijk zijn aan gifstoffen. Maar ook de rest van de plant is giftig en bevat onder meer verschillende alkaloïden. Na consumptie kunnen misselijkheid, buikpijn, diarree en herhaaldelijk braken optreden. Bloedsomloopstoornissen, lever- en nierbeschadigingen en dodelijke afloop worden ook gerapporteerd in de vakliteratuur. De dodelijke dosis is echter erg hoog en kan meestal niet onbedoeld worden bereikt, het zijn ongeveer 30 vruchten. De beschreven symptomen kunnen tot 18 uur na consumptie van delen van de plant optreden .
De glanzende rode steenvruchten van de hulst, die vooral populair zijn bij lijsters, zijn slechts licht giftig voor volwassenen. Omdat de bessen echter aan kersen doen denken, bestaat het risico dat kinderen er meerdere opeten. Als er meer dan vijf bessen worden geconsumeerd, treden maagpijn, misselijkheid en braken op en worden af en toe veranderingen in het bewustzijn opgemerkt. Een dosis van 20 tot 30 bessen kan in het ergste geval fataal zijn.
De lijsterbes, zoals de lijsterbes wordt genoemd, de cotoneaster, de laurierkers en de kamperfoelie zijn niet noodzakelijk giftige planten. Je bessen zijn maar heel weinig giftig. Braken en diarree treden alleen op na inname van grote hoeveelheden. Verdere gevolgen voor de gezondheid zijn niet te vrezen. Voorzichtigheid is echter geboden bij sommige planten in de moestuin : rauwe bonen en aardappelen en tomaten die nog groen zijn, zijn niet vrij van gifstoffen, consumptie kan kinderen schaden.
Giftige planten: container- en kamerplanten
Ouders van kleine kinderen mogen de engelentrompet niet planten, want het is een van de meest giftige planten in ons land en kinderen worden vooral aangetrokken door de grote, kelkachtige bloemen. Vergiftiging wordt merkbaar door algemene opwinding onmiddellijk na het inslikken van delen of sap van planten, evenals toevallen, verhoogde hartslag en verwijding van de pupillen. Er zijn ook verlamming en hallucinaties.
Ook bekend als giftig zijn enkele Zuid-Europese houtachtige planten die in dit land vaak in potten worden geplant, waaronder wolfberry, oleander en arborvitae . Zelfs tussen de potplanten in het huis zijn er giftige vertegenwoordigers zoals kerstster, rubberboom, diefenbachia, koraalbomen en Cyclamen.
Raak geen giftige planten aan!
Wat weinig bekend is: bij sommige planten veroorzaakt zelfs aanraking ervan ernstige schade. Deze omvatten met name de reuzenberenklauw (synoniemen: Herkulesstaude, Herkuleskraut). Contact met het sap leidt tot fotosensibilisatie van de huid. Symptomen zoals die na ernstige brandwonden zijn het gevolg en kunnen onder bepaalde omstandigheden zelfs dodelijk zijn. Brandachtige verschijnselen - zij het in veel mindere mate - zijn ook mogelijk nadat het sap in contact is gekomen met andere schermbloemen , zoals pastinaak.
Raak in geen geval aan! De reuzenberenklauw veroorzaakt bij aanraking ernstige brandwondensymptomen.
Vergiftiging: wat te doen in geval van nood
Vergiftiging door giftige planten manifesteert zich op verschillende manieren. Omdat plantendelen meestal worden gegeten, wordt vooral het maagdarmkanaal aangetast. Misselijkheid, braken, diarree, buikpijn of slikproblemen zijn de gevolgen. In ernstige gevallen zijn er krampen, verlamming tot ademhalingsstilstand en bewustzijnsstoornissen tot bewusteloosheid. Als uw kind ernstig vergiftigd is, ga dan onmiddellijk naar een kliniek.
Bij vroegtijdig geconstateerde lichtvergiftiging kunt u eerste hulp verlenen. In het geval van levensbedreigende aandoeningen zoals bewusteloosheid, ademhalingsstoornissen of cardiovasculaire aandoeningen, moeten onmiddellijk de nodige levensreddende noodmaatregelen worden genomen. Bel de ambulancedienst. Als het gif niet lang geleden is opgenomen, is het zinvol (alleen als de patiënt niet gestoord is) braken op te wekken om te voorkomen dat het lichaam verder gif opneemt. Bij alle vergiftiging moet u de gifresten (plantenresten, medicijnverpakkingen) veiligstellen . Want als de stoffen worden geïdentificeerd die tot vergiftiging leiden, kunnen passende herstelmaatregelen worden genomen.
Gifbestrijding
Er zijn antigifcentra in alle deelstaten. De meesten van hen behoren tot de universitaire klinieken. Telefonisch advies bij vergiftigingsongevallen of vermoedelijke vergiftiging is hier 24 uur per dag beschikbaar - bijvoorbeeld bij het Vergiftigingsinformatiecentrum in Freiburg, telefoon 0761/19240.
Lijst met giftige planten
Het antigifcentrum van de Universiteit van Bonn heeft de belangrijkste giftige planten in een tabel verzameld en alfabetisch op een rijtje gezet. Ouders kunnen dus van tevoren controleren of er iets giftigs in hun tuin groeit. Door op de plantnaam te klikken, wordt de plant in detail weergegeven en beschreven. U leert welke delen van de plant giftig zijn, welke symptomen kunnen optreden bij vergiftiging en u krijgt belangrijke tips voor eerste hulp.
